Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
ulatywać
Znaleziono 52 wyniki.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... palić, bo tracę słuch...
    Poczuł, że z chwili na chwilę
    ulatuje z niego cała energia, która buzowała przez ostatnią godzinę. Doszedł...
  • ... zapamiętać albo zapisać na wiele sposobów, wszystko, tylko nie zapach. Ulatuje najszybciej, jeszcze zaczai się na chwilę w niezmienionej pościeli, w...
  • ... atmosfery. Większość wody wędruje wówczas do stratosfery, a stąd bezpowrotnie ulatuje w kosmos. W ten sposób znikną oceany. "Astronomowie wiedzieli, że...
  • ... i ulatuje. To moja, była barwy malachitu. Piękna.
    Ulka nie
    ulatuje.
    Dalej siedzi w swoim kokonie i nie grzeszy urodą. Nawet...
  • ... kokona, w nagłym przypływie sił odbija się od siebie i ulatuje w górę, lekka jak piórko, zostawiła mu tylko swoje ciało...
  • ... się na błękitnym tle, i tak też się kończy: korona ulatuje z rąk para koronującego na polu bitwy zwycięskiego króla, ulatuje...
  • ... klapami bezpieczeństwa; które zbytnia para sama sobie otwiera i niemi ulatuje. W miejscu tem zebrana para przechodzi na sam przód parowozu...
  • ... nabiera kształtu, rozwija skrzydła, na końcu powleka się walorem i ulatuje. To moja, była barwy malachitu. Piękna.
    Ulka nie ulatuje.
    Dalej...
  • ... dętka bez powietrza. Wpadasz w apatię i ochota na życie ulatuje z ciebie razem z resztkami krążącego w organizmie cukru. Okazuje...
  • ... bywa, że zacierają się wspomnienia, zabliźniają rany, coraz więcej szczegółów ulatuje z pamięci.
    Dotąd nie było w Potulicach żadnego widocznego śladu...
  • ... na trzy. Bruno przygarnął ciało dziewczyny, a Inge poczuła, że ulatuje. Wznosi się w jego ramionach ponad rozbawionych gości. Ponad własne...
  • ... nieodzowny element waszych mitów, ze wstrętem porzuca śmierdzącą padlinę i ulatuje. Jest czysty, można spokojnie go czcić. Wymyśliliście jednak taki odrażający...
  • ... w reakcji atomów wodoru, a więc być może brakująca masa ulatuje w postaci energii. Dużo to, czy mało? Otóż, zgodnie ze...
  • ... studiował wielkie ornitologiczne kompendia i wertował kolorowe tablice, zdawały się ulatywać z nich te pierzaste fantazmaty i napełniać pokój kolorowym trzepotem...
  • ... węże, stacje telewizyjne rejestrowały na żywo. Nieco wyżej brodaci terroryści ulatywali do nieba, to znaczy do głowy Drzeźniaka... Precz, precz... Przewrócił...
  • ... nie z tej ziemi przenikał przez powałę, przez strzechę i ulatywał w niebiosa.
    Czasem w nocy wydawało się nam, że on...
  • ... krawędzie dachów, cherub rozcinał błony, rozsupływał rzęsy, rwał szwy i ulatywał do nieba. Zapewne zdać sprawę Tamtemu. A żeby nikt nie...
  • ... zaczerpnęła atmosfery artyzmu, salonowej beztroski, bogatego cygaństwa, z postawy Adama ulatywał parafialny zapach belferki, z oczu Adama wyzierała powaga codziennych, do...
  • ... ziemi, ale głos w nich
    pomnażał się i wielokrotniał, nie
    ulatywał w niebiosa strzeliście i
    bez śladu.
    Dzięki temu nawet taki...
  • ... Czy to jest coś wspaniałego? Jakby się ulatywało do nieba?
    -
    Ulatywałam, ale nie do nieba. Jak mogłabym lecieć do nieba, skoro...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego