wielmożna
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... gałką.
Ugięły się chłopu kolana - - O Jezu! Dyć ja nietutejszy, wielmożny panie! zawołał pokornie.
Lecz twarda ręka nie puszczała karku.
- Do... - ... Neratin Ceka, przydzielili nam też Boreasa Muna, tropiciela. Boreas Mun, wielmożny trybunale, rybę we wodzie, mówią, potrafił wytropić. Taki był! Opowiadają...
- ... Tu, gdzie te kamieniska a piargi*, przemieszkiwał w czasach starodawnych wielmożny pan, wojewoda czy hetman, a zwał się: Morski.
Majątki ogromne... - ... Teraz zatkało mnie na dobre. Zwroty "pan inżynier" oraz "jaśnie wielmożny pan inżynier" dziadek Bronek ukuł w trakcie wiecznej wojny z...
- ... Przed tą buławą giąć się musieli wojewodowie i komesi.
- Wybacz, wielmożny - mruknął strażnik, kłaniając się nisko. Drugi szarpnął zasuwę w drzwiach... - ... Do mieściny, która nazywała się Fano.
- Gdyśmy wjechali do Fano, wielmożny trybunale, mrok już był, ćma choć oko wykol, niby dopiero... - ... Sam ja na sobie doświadczyłem, co on potrafi - ów honor wielmożny!... Więc cóż chłopom do tego, że się ktoś przeciw rosyjskiemu...
- ... pociągiem.
- Nie chcieliśmy robić kłopotu. Wuj niepotrzebnie pana fatygował!
- Panie wielmożny, ja to dla pana dziedzica wszystko zrobię! - zachrypiał furman z... - ... głośnym "prrr!" i zwracając się do ojca zapytał: - A pan wielmożny, a pan wielmożny do kogo w gości?
- Do pana Trypolskiego... - ... zwracając się do ojca zapytał: - A pan wielmożny, a pan wielmożny do kogo w gości?
- Do pana Trypolskiego - odpowiedział ojciec zdziwiony... - ... tym głośnym "prrr!" - zatrzymał konia.
- Oto dwór pana dziedzica Trypolskiego, wielmożny panie! - powiedział. I mrugnął wyłupiastym okiem.
Przed dom wyszła zaraz... - ... wyciągnąwszy zmiętą setkę, dał starej. Jurgeluszka nisko się ukłoniła.
- Dziękuję, wielmożny panie.
Tymczasem Matusiak siedział nachmurzony, podparłszy się pięścią. Drewnowski, który... - ... zdawało się, że oprócz szlachcica nie było w Polsce człowieka!... Wielmożny czy jaśnie oświecony, który mógł zostać królem, łatwo sobie pozwalał...
- ... z pańszczyzny należnej, wymagane być mogą... Takie jest nasze prawo, wielmożny panie!... Od rządu prawo!
Musiały pana Czartkowskiego do pasji okrutnej... - ... się do kwoki
Kościółka, wszak on jeden sięga za obłoki.
Wielmożny jakiś taki, że czujesz się sporyż,
Nie oplecie cię rudy... - ... lecz jak bratu będącemu w potrzebie.
Z początku zdziwił się wielmożny książę. Potem - zrozumiał. Zrozumiał, że potęgą na świecie nie jest... - ... nauczyciela Lecz niespodzianie Matus wysunął się z gromady.
- My ta, wielmożny panie, sami prosili Kaźmirka...
żeby nam ono pisanie przysposobił... my... - ... ratusza! - wrzeszczała groźna figura potrząsając chłopem jak workiem kości.
- Puśćcież, wielmożny panie... nikogom tu - nie ukrzywdził, laboga!
- Drabie! Pana prezydenta obrażasz... - ... księcia klienteli!... Ale i z walką przeciw całej wielotysięcznej rodzinie wielmożnych i jaśnie wielmożnych, rozsiadłych po dworach i folwarkach, co mimo...
- ... i z walką przeciw całej wielotysięcznej rodzinie wielmożnych i jaśnie wielmożnych, rozsiadłych po dworach i folwarkach, co mimo gestów opozycji i...
