wiercić
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... tylko samotnym Irkiem, skulonym po drugiej stronie stołu. Kiedy mówił, wiercił się na siedzeniu, przechylał, podnosił i znowu siadał, wreszcie trwale...
- ... kobiercu stanie, po czym będzie wielka amnestia?
Wygłaszając orację, Bonhart wiercił Skellena wzrokiem. Ale koroner cesarski oczu nie spuścił.
- Ot - podjął... - ... obdartusów ruszyło do hotelu zmienić bieg historii.
Krwawy władca świata wiercił się nerwowo na łóżku. Był na skraju histerii. Czuł, że... - ... czerwieniał i bladł.
Taki wrażliwy człowiek.
Strzelał wokół płochliwym okiem.
Wiercił się jak na rozżarzonych węglach, gryzł wargi.
Wtedy uświadomiłem sobie...
- ... ruchy: potrząsał barkami, chwytał się za sczerniałe od torfu stopy, wiercił się w miejscu, kolebiąc tułowiem z boku na bok. W...
- ... żeby wstać i połaskotać. Myślał
o tym pewnie Kaziu, bo wiercił się i poświstywał
przez nos, ale i jemu nie chciało... - ... sumie, wiesz, późno się kładłam i ona dopiero późno się wierciła, tak bardzo, jak jeszcze w brzuchu była i podejrzewam, że...
- ... i uprzejmie wskazał miejsce. Kobieta przez chwilę sadowiła się i wierciła, jakby chcąc sprawdzić, w jakiej pozycji będzie jej najwygodniej.
- Tak... - ... wieszczby jest popyt, wszak się nie mylę?
Jagna beknęła. Dzierlatka wierciła go wzrokiem. Ruda uśmiechała się zagadkowo.
- Nie mylisz się, biegły... - ... sza - uspokajała ją matka. - Musisz spać. Pan się gniewa.
Mała wierciła się czas jakiś, ale już nie gadała. Szczęsny czuł na... - ... ponieważ akurat rzucili do delikatesów cytryny czy pomarańcze. Nudziła się, wierciła, aż w końcu pani stojąca za nimi nawiązała z nią...
- ... małe istoty bez przerwy się ruszają. Monika, jedząc z zapałem, wierciła się nieustannie, nie mogła utrzymać nóg w bezruchu. A to...
- ... studiów starszy brat zaprosił mnie na obiad do eleganckiej restauracji. Wierciłam się niespokojnie, bo okazało się, że mam całe rękawy ubrudzone...
- ... DEC. Jak zabawkowa kolejka z tej wysokości. Uparłem się i wierciłem dziurę w brzuchach i byłem niczym osioł ale dopiąłem swego...
- ... i niewygodnie na polowym łóżku, które Florek przyniósł ze służbówki. Wierciłem się, zastanawiałem, czy nie zejść do Orłowskiego, bo słyszałem, że...
- ... przyciskał do jego krawędzi i zaczynałem się dusić. Próbowałem ratunku: wierciłem się, wyślizgiwałem, wykręcałem, korzystając z całej wrodzonej zwinności, ale Gawryłowicz...
- ... drugiej dotąd nie znaleźli. A zawsze coś go w tyłku wierciło.
Przyjechaliby saperzy i by rozbroili. Nie sprzeciwiałem się wujkowi
Stefanowi... - ... Isza.
Natrętne, rozeźlone, a całkiem niezrozumiałe!
W sposób nieprawdopodobnie mściwy wierciło mi dziurę w mózgu.
Za jakie grzechy?, pytałem Pana Boga... - ... ładna młoda kobieta, modnie ostrzyżona, uśmiechnięta, wiązała maluchom śliniaczki. Dzieciaki wierciły się, pewno głodne. A! Zgadł. Z głębi mieszkania właśnie wyszedł...
- ... ostatnia telekomunikacja.
Oczy Cracha an Craite były jak oczy jastrzębia. Wierciły głęboko, aż do dna.
- Nie wiesz przypadkiem, Triss Merigold, z...
