Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
witce
Znaleziono 300 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... dobrej woli.

    Wydaje się jednak, że nie zmienia to uczuć
    Witka wobec siebie.

    Bożena bardzo ogólnie, lecz dosyć otwarcie i bezlitośnie...
  • ... w objazdowym teatrze, z którym jeździła po kresach Rzeczypospolitej. Zmierzyła Witka pogardliwym spojrzeniem, wywodzącym się również z tamtego teatru, i pokiwała...
  • ... umieścili na tych swoich listach; Ty skreśliłaś Witka, Kiszczak skreślił Witka - nie istnieje.
    Miała jedynie, w poczuciu patriotycznego obowiązku, ustalić los...
  • ... po jej łzach łączyły się z plamami, które pozostawiły łzy Witka.
    Patrzyła na mnie i wyciągała z szuflady dedykowane jej zdjęcia...
  • ... rozwidlały się wielokrotnie na coraz drobniejsze gałęzie zakończone drobno ulistnionymi witkami z szyszkami zarodniowymi. Zastanawiające, że przetrwanie gatunku ogromnego Lepidophloios zależało...
  • ... w otoczeniu świty zbliża się Wybitna Osoba.
    W pośpiechu wiklinowymi
    witkami, jedlinowymi gałązkami, miotełkami zrobionymi z gęsich piór spędzono ze stołów...
  • ... spiralnie biegnąca osnowę utworzona z wałka słomy łączy się cienkimi witkami wiklinowymi (płaskimi) lub grubymi nićmi, które ujmują cały górny wałek...
  • ... znał, skierował rękami łóżko do brzegu.
    I przywiązawszy je wiklinowymi
    witkami do krzaka, zabrał pierzynę i poduszkę, kierując się w stronę...
  • ... zimna. Nogi mu już zdrętwiały, zgięty kark rozbolał, oplecione lipowymi witkami palce straciły czucie.
    Ostry stanął za plecami Magwera. Mówił powoli...
  • ... niego jak od szczura.
    - Gdyby wiedział, że ty tam smagasz
    witką, toby poszedł - zaśmiał się Stiopa. - On się umartwia.
    - Durak. Mało...
  • ... przewróciłem się. Pani Linsrumowa skoczyła nagle jak ptak, chcąc ukąsić witką zaskoczonego chłopca. Lecz Polek był szybszy i uniknął bolesnych razów...
  • ... wygadujesz? - Pani Linsrumowa porwała się z ziemi, chcąc prześwięcić Salisza witką. Chłopak nie czekał, skoczył w środek łąki, gdzie był już...
  • ... już usiedzieć na miejscu. Całkiem głupio jął ścinać trawę łozową witką. Po drugiej stronie rzeki wracał z młyna Pluska. Wóz stękał...
  • ... czerwcowa wiosna, lipcowe lato, jak ci bełta w nim zieloną witką, złotym źdźbłem pszenicy.
    I po godzinie nie wiesz, czy to...
  • ... łbiastych wierzb z długą na koronie i śmigłą jak trzcina witką, tworzącą niekiedy dość gęstą czuprynę. Jakby specjalnie jedynie w Polsce...
  • ... Szkoda by chłopaka. Ale go wzięło!
    Ułamał po drodze olszynową
    witkę i odarłszy liście uderzać nią począł po niskich przy ścieżce...
  • ... dostał... Boże, Boże, co to za chłopiec. Pani Linsrumowa, wyłamawszy witkę, rozbudziła nią krowy, które ociężale i niechętnie stanęły na nogi...
  • ... tej kropli;
    żebyś wyschła od tej choroby na szczapę, na
    witkę, na badyl, na puch ulotny miotany przez wiatr po nieobeszłej...
  • ... Pogaaaniaaaj!
    Z lewej pojawił się Samson, zbrojny tylko w leszczynową
    witkę, oręż, jak się pokazało, całkiem adekwatny do sytuacji.
    Zacięte po...
  • ... skrzydło, za ogon, za łapę, za skórę na grzbiecie, za witkę czerwoną, za gałąź palczastą, za rękę wąziutką jak u spisującego...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego