wychylać
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... a ja wyszedłem na tylny pomost małego wagonu.
- Tylko nie wychylaj się! - usłyszałem za plecami.
Stałem na pomoście, trzymając się metalowej... - ... kręci się po lesie. I chyba stoi tam samochód.
- Nie wychylaj się - powiedział i znów kucnął przed związanym mężczyzną. - Zostało dwadzieścia... - ... czekaj, pójdę do okna...
- ...Bateria się...
- ...Dzieciak ty się nie wychylaj, przecież waży.
- A gdzie się wychyla?
- Ta reklama , telefonu komórkowego... - ... A gdzie się wychyla?
- Ta reklama , telefonu komórkowego. "Grzesiek nie wychylaj się!"
- A, ty to w telewizji oglądasz?
- Proszę?
- Ty telewizję...
- ... A tu siedź w rowie całymi tygodniami i łba nie wychylaj, bo zaraz strzelają, a porucznik się złości.
- Schylisz ty swój... - ... Jest daleko! - Błyskawicznie ocenił osłabiony huk, spory rozsiew trafień. - Nie wychylaj się! Idę po niego, a ty tam siedź!
- Widzisz go... - ... w jakiejś sprawie - tłumaczy Maja Niewiadomska - podczas gdy mężczyźni nie wychylają się lub najpierw godzą się, a następnie znajdują jakiś sposób...
- ... głównej zainteresowani skokami są wszyscy. I ochroniarze, i policjanci. Kasjerki wychylają się z okienek, a przejezdni spóźniają się na pociągi. Nie...
- ... gdzie zawisły różowe opary,
chodzą króle, królowe, siedzi Zygmunt Stary. -
Wychylają się z widma w świat ze złotych okien,
nie dojrzane... - ... stronicy wzmiankę o tym, że działające postacie nalewają, dolewają, mieszają, wychylają, zupełnie takim samym tonem jak o tym, że uśmiechają się...
- ... policja, pogotowie, szukają, chodzą, świecą, nie mogą znaleźć. Po półgodzinie wychylają się podróżni i jeden z nich po jakimś czasie mówi...
- ... tam w czeluść.
Ból już nie paraliżuje. Nagle z ciemności wychylają się dwie postaci. Podchodzą bliżej. Faceci ubrani w dresy. Bez... - ... zawrócić. Grzegorz mówił przed chwilą o tych, co się nie wychylają, powiedział też "redaktorzy naczelni". Czy oni wiedzą, że takie gazety...
- ... przywróciła mu rozum.
- Edzio Obst, ta kreatura, pisze wspomnienia - wyrzęził, wychylając kieliszek.
- Tak, coś o tym słyszeliśmy.
- Będzie tam o mnie... - ... Dzień dobry.
- Dzień dobry - odpowiedział Grzegorz, odstawiając kubek i grzecznie wychylając się ku rozmówcy. Starszy jegomość był mocno zbudowany, przygarbiony, miał... - ... wierzgnąć tymi butami pod ścianą? - wołał ze szczytu drabiny Dawid, wychylając się, jakby chciał skoczyć młodszemu bratu na łeb.
- Tak, wtedy... - ... zorganizowania przewidywanej ucieczki samochodem Stefana.
- Tu! - powiedział z zapałem Karolek, wychylając się przez okno i wpatrując zachłannie w krajobraz. - Wymarzone miejsce... - ... ręką. Julek biegł wzdłuż pociągu.
- Serwus! - wołał do wszystkich Zenek, wychylając się z, okna. Ula poczuła
nagle, że po policzku spływa... - ... dzieła stwórczego 'ja indywidualnego',
samolubnie unicestwiając przy tym wszechświat i wychylając się w "wolną
przestrzeń nicości".
Nihilizm konformistyczny
J. Gorres i... - ... prostą, drogą tych, których obdarzyłeś dobrodziejstwami,
i dopiero wtedy, nie wychylając się ani na krok z cienia przy ścianie, poszedłem przed...
