wychylać
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... podtrzymał ją i pomógł złapać równowagę.
- Geniusia! - krzyknęła impulsywnie Gabriela, wychylając się jeszcze bardziej i machając ręką.
Aurelia zatrzymała się i... - ... Z trudem przeciskaliśmy się przez narastający tłum. Rozglądałem się dokoła, wychylając głowę z baszłyka. Wobec potężnych granitowych budowli, wobec pałaców i...
- ... nagle, przebierając tanecznie nogami.
Dziewczyny piszczały, uskakując w bok.
Wtedy wychylając się z bryczki, z kapeluszem uniesionym nad głową, mówiłem dziewczynom... - ... obraz chciałbym kupić.
- Niestety, nie mogę go sprzedać - powiedział malarz wychylając się z wnętrza - ale pani chętnie bym zrobił portret. Uprzedzam...
- ... sposób wysoce zaczepny.
- Co to się stało? - zaniepokoiła się Gabi wychylając się z okna. - Czyżby jastrząb był w pobliżu?
W tej... - ... ostrze zawisło w powietrzu. Opadło. Liść zablokował cios, pchnął karoggą, wychylając się do przodu. Ban przerzucił topór w dłoniach, końcem trzonka...
- ... się.
- Czy pan Klaus? - zapytał po niemiecku.
- Tak - odpowiedział Klaus wychylając się przez okno samochodu.
I wówczas to Klaus zobaczył mój... - ... nie zakończył; minęły tymczasem wieki i wieki, a on trwał. Wychylająca teraz z cienia rękawa kurty dłoń Generała wyglądała niczym tętniący...
- ... stawała w progu, trudno ją było poznać - wygląda na pannę wychylającą się z balkonowej sali, by zaczerpnąć tchu między jednym tańcem...
- ... Piotruś nie płakał. Bogumił, nadążając powoli, patrzył na główkę syna wychylającą się znad ramienia pani Barbary. Czapka mu spadła, grzywka się...
- ... zesłańców, mężczyzn, kobiety i dzieci, długimi drągami pogrążali w topieli wychylające się głowy, nie musieli strzelać, śmiertelny chłód uciszał krzyki i...
- ... ciężar potwornej masy skalnej. Lecz po
chwili zrozumiał, że widzi wychylające się jeden zza
drugiego tarasy zbudowane ręką ludzką. Nic innego... - ... zrobili z Czterdziestoma Dziewięcioma Mamkami?!
Na te prowokacyjne słowa mocniki wychylające się z autonomicznego korytarza zawrzały:
- Brać go! Do kryminału go... - ... jej kazano wychodzić do salonu do gości. Kręciła wówczas ponuro, wychylające się spod pokrowców, pomponiki lub frędzle, aż póki czego nie...
- ... zdjęła rękę z wiosła i
przyłożyła ją sobie do tego wychylającego się z pęknięcia w kostiumie
białego skrawka swojej piersi.
- Nie... - ... samicy, która w swym worku na brzuchu nosiła młodego kangura
wychylającego co pewien czas małą, śmieszną główkę z dużymi uszami.
Tomek... - ... gdyby w przypływie przerażenia
przytuliła mocniej moją rękę do tego wychylającego się z pęknięcia w
kostiumie skrawka swojej piersi. A nawet... - ... Tak było i tym razem. Po dłuższej chwili Mariusz ujrzał wychylający się z nory łeb rudzielca. Strzelił natychmiast z przyrzutu i...
- ... i położył się. Z pobłażliwością notował przedsenny rozgardiasz myśli: proboszcz wychylający dwanaście kieliszków... "No bo mamy dwunastu apostołów". A tuż za...
- ... Serce mi nieomal stanęło i jako otwartą ranę wyobraziłem sobie
wychylający się z tego pęknięcia biały skrawek jej piersi.
Pochyliwszy głębiej...