wynurzył się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... między jedną a drugą uzbecką wioską napotkaliśmy naraz, bo niespodzianie wynurzyły się zza wzniesienia, kilka niewiele od nas starszych dziewcząt, Rosjanek, jak...
- ... do twarzy, nasłuchiwałem ustami pachnącego, ciepłego tchnienia.
- Te cztery kobiety wynurzyły się zza wydmy jak nierealne zjawisko, szły wprost na nas, objęte... - ... dnie morza. Wszystko to było zalane wodą. Gdy zaczęła opadać, wynurzyły się wzgórza: Montmartre, Belleville, Wzgórze Świętej Genowefy... A rzecz najważniejsza: została...
- ... patrzyli w pole. Pomruk maszyn zbliżał się. Spoza wzniesienia pagórka wynurzyły się dwa wielkie cielska czołgów.
- Ruscy! - wrzasnęli ludzie.
Tłum zerwał się...
- ... jest? Co to jest?!
Spadły na nich z nocnych wysokości, wynurzyły się z mroku niepuszczy - Legiony.
- Na miłość boską... co to jest... - ... Wziąłem szkło. Mała głowa stała się teraz wyrazista i duża, wynurzywszy się ku mnie z tłumu. Przypomniałem sobie w tym momencie o...
- ... zastał ich mozolących się jeszcze nad tą robotą. Zamglone słońce
wynurzywszy się ukazało im bliski brzeg Kaudy. Ale na wyspie nie znaleźli... - ... przez nieśmiertelność stał się im równy, przybrał postać węża i wynurzywszy się z wody wydarł Gilgameszowi czarodziejską roślinę. W tej legendzie sumeryjskiej...
