Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
wynurzył się
Znaleziono 88 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... powrotnej, o dziwo! odnaleźć nie mógł. Wtedy z wiślanej łachy wynurzyła się Panna Wodna półrybiej, półludzkiej postaci. Ta znużonemu, głodnemu i spragnionemu...
  • ... okropna wichura, spotkałem Rudego.
    Jego twarz, a raczej ruda głowa
    wynurzyła się z mgły jak zjawa.
    Stanęliśmy oko w oko, na skraju...
  • ... się w sufit.
    Skądś, z lustra pamięci, jak spóźnione odbicie,
    wynurzyła się smagła, ochłostana wiatrami twarz, odebrzmiały słowa proste, uśmiechnięte: "Wytłuką, to...
  • ... TROCHĘ POŚWIĘCENIA
    I
    Syrenka
    wynurzyła się z wody do połowy ciała i gwałtownie, ostro zachlapała dłońmi...
  • ... ich robocie z bliska a niepostrzeżenie, gdy wtem z mroku wynurzyła się nowa gromada: młodzi, weseli chłopcy.

    Bystrymi oczami dostrzegli zaraz żabę...
  • ... ci nogę i zabrałem z tornistra kanapkę.
    Z dalekiej niepamięci
    wynurzyła się pryszczata twarz szkolnego zabijaki. Nigdy nie zamieniłem z nim ani...
  • ... zdrowia i urody
    odkąd mityczna bogini miłości i seksu, Afrodyta,
    wynurzyła się z białej piany morskiej, kąpiele są sprzymierzeńcem kobiecej urody i...
  • ... szukała zawory, znalazła ją, otwarła, skrzypnęły wrota - i z mroku wynurzyła się gibka, młodzieńcza postać pastucha Staszka.
    - Wszelki duch Pana Boga chwali...
  • ... wielkich uczuć)) gdy naraz)) słowem)) Ty)) otwarłam pierwszy nasz dzień..." - wynurzyła się z pamięci fraza z wiersza Brzostowskiej.
    - Powój skubany, roślina pnąco...
  • ... płaszczy, ale natychmiast potem zjawiła się znowu. Jak nurek niespodziewanie wynurzyła się na powierzchnię i oto już płynęła w naszą stronę faliście...
  • ... poważne, ceremonialne w każdym ruchu.
    - Pewnego razu, gdy łódź podwodna
    wynurzyła się z morza Rossa, jednym susem wyskoczył na pokład taki pingwinek...
  • ... do życia. Serce zaczęło bić gwałtownie, mimowolnie nabrała powietrza i wynurzyła się na powierzchnię. W głowie znowu pojawiły się myśli.
    - Joanno! - myśli...
  • ... hegemonię na Wschodzie. W Polsce objawiło się nagle obce ciało, wynurzyła się mała wysepka wolności w wielkim oceanie zniewolenia. Sytuacja stała się...
  • ... błyszczących guzików. Dowódca oddziału ujął pod ramię pannę młodą. Mania wynurzyła się z plebanii otulona w biel istotnie wytwornej sukni. Głowę jej...
  • ... W stajni Mordchaja Sukiennika głuchy rumor.
    Zatarta w pamięci twarz
    wynurzyła się z cienia i wuj Jehuda staje nad nimi - z ramieniem...
  • ... Lekarz błyskawicznie naciął skalpelem krocze. Siostry podtrzymywały mamę za ramiona.
    Wynurzyłem się zakrwawiony, pokryty śluzem i błonami płodowymi.
    - Ma pani syna - powiedział...
  • ... mnóstwo nieprzebrane żelaziwa wszelakiego rodzaju. Wobec rozwinięcia wnętrza płachty wypełzło, wynurzyło się jakby spod ziemi mnóstwo Żydów i Żydówek, przeważnie starych, koślawych...
  • ... wszystko widzieć mogły tylko ptaki.
    A potem trzystu wojowników bana
    wynurzyło się spomiędzy domów i stanęło na granicy miasta. Pęd ludzkiej rzeki...
  • ... przez drugą. A wewnątrz - fizyczny, żrący ból.
    Stopniowo z chaosu
    wynurzyły się myśli prawidłowe, ścisłe.
    I cóż tu dziobaty? Pionek. Kółko olbrzymiego...
  • ... nieba, jako ogromny puszysty balon czerni, tamte chmury na powrót wynurzyły się z gąszczy i runęły nań z oszałamiającym impetem. Rohanowi zdawało...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego