wyrozumiale
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... rozbawienia.
- Islam i wojna to moje życie - powiedział łagodnie i wyrozumiale, jak cierpliwy ojciec do syna zasypującego go pytaniami o rzeczy... - ... bałagan ze stołu. Mama nie znosi. Przyzwyczaiłam się - machnęła ręką wyrozumiale i z rezygnacją. - Jak co stłuczesz, nic się nie martw...
- ... radosny. Okrzyki: "Niech żyje!",
i początek "Sto lat". PREZES uderza wyrozumiale dłonią
w stół.
W.1 Proszę o spokój. Cieszę się... - ... gnał do psiej miski pełnej
resztek z obiadu. Patrzyli obaj wyrozumiale i dorośle. Niech
myśli, że pełny brzuch najważniejszy, głupi jest...
- ... wody pod dostatkiem.
- Tak wydawałoby się patrząc na mapę - odparł wyrozumiale Bentley -
lecz w okolicy tych właśnie wielkich jezior sławni odkrywcy... - ... w twój dom rodzinny? Jest w nim ciepło, miło, przytulnie, wyrozumiale, serdecznie, wybaczająco, przepraszająco, tkliwie, wrażliwie? Dobrze w nim ludziom? Dobrze...
- ... zapomniałem.
- No chodźże, bo Mandżaro się wścieka.
Paragon uśmiechnął się wyrozumiale, wbił dłonie w kieszenie i, nie spiesząc się, ruszył za... - ... o młodzież i Kościół pewnemu młodemu księdzu. On uśmiechnął się wyrozumiale, pochylił do mojego ucha i szepnął... "Szeroko zakrojona akcja zmowy...
- ... przejmuje, nie takie rzeczy się w małżeństwie zdarzają, uspokajał go wyrozumiale ojciec i dał mu pieniądze dla żony, ale i po...
- ... Nie można tak powiedzieć. Zapominasz, że to kontynent - zmrużyła oczy wyrozumiale. - Znam zaledwie parę miejsc, z którymi się zżyłam. Reszta kraju...
- ... wąsatą twarz wachmistrza, ale błyszczące oczy spod krzaczastych brwi spoglądały wyrozumiale.
- Udane polowanie, sab? - powiedział znacząco i wyciągnął rękę po napiwek... - ... coś się stało - powiedział Kajaki zatykając nos.
- Nie przyzwyczajony - rzekł wyrozumiale Polek. - Widziałem już takie wypadki. Organizm słaby.
- Jedry jego pałki... - ... czy zmieniły się też programy, hę?
Kulawy pan uśmiechnął się wyrozumiale:
- Jeśli pozwoli mi pan mówić, odpowiem. Otóż gdy zmotoryzowana dywizja... - ... pewnie też mówił o swych kawalerskich przygodach, bo uśmiechała się wyrozumiale, gdy dłużej zatrzymywał wzrok na kobiecej postaci w powiewnych szatach...
- ... Marta, znana w kraju śpiewaczka, ujrzawszy Różę pośród rodziny - pobladłą, wyrozumiale uśmiechniętą - Marta doznała wyrzutów sumienia okropniejszych, niż gdyby surowo ją...
- ... pojawiła się dozorczyni.
- Co, popiło się wczoraj. Słyszałam, słyszałam... - przytaknęła wyrozumiale.
- Też coś... - żachnął się Zygmunt.
- Ale bardzo dobrze pan zrobił... - ... mi na myśl, że gdybym się jej zwierzył, pocieszałaby mnie wyrozumiale, że to choroba, że zdarzyło mi się to tylko raz...
- ... kiedy spotykaliśmy się w mieszkaniu Anny, zachowywał się serdecznie i wyrozumiale. Właśnie się rozwodził i miał się żenić z Anną. Powstał...
