załomotały
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... swojego sąsiada. Ci, którzy wysiedli, podeszli do drzwi i mocno załomotali. Z wnętrza nie dochodził żaden dźwięk. Jeden z mężczyzn odszedł...
- ... W lipcu 1936 r. do mieszkania redaktorki "Sygnałów" Haliny Górskiej załomotali policjanci. Rewizja, pogróżki, zastraszanie. Wkrótce po tym najściu "Sygnały" ukazujące...
- ... lustra dobierając foremny kawałek.
Z kątów podnosili się ludzie. Obok załomotał wybuch: sprawdzali sąsiednie piwnice.
"Skończone. Skończyła się najdłuższa godzina w... - ... czy też letniej nocy, w lutym lub w czerwcu, ktoś załomotał do naszych drzwi i kazał się nam spakować, a potem...
- ... w starych deskach. Ileż lat muszą mieć te schody?
Dozorca załomotał pięścią w drzwi.
- Wejść - usłyszał zachrypnięty, starczy głos.
Ogarnęła ich... - ... otworów, tych samych, które widział
poprzednio od zewnątrz. Pod stropem załomotał skrzydłami
ptak.
Awaru wodził spojrzeniem po szarych powierzchniach, były puste... - ... przylegającego do szopy małego domku. Zapukał najpierw, a potem niecierpliwie załomotał pięścią.
Drzwi uchyliły się i w smudze światła ukazała się... - ... ostatniej nadziei.
W oknach Ogórkowej chałupy panował mrok. Z niepokojem załomotał do drzwi. Może i obietnice lasu były łgarstwem? Może i... - ... miało symbolizować znaczące popukanie się palcem, zamamrotała coś pod nosem, załomotała jeszcze raz, odczekała krótką chwilę i nacisnęła klamkę. Ostrożnie uchyliła...
- ... miejsce, cała szkoła korzysta, ja zaś...
Marta odkręciła kran. Woda załomotała w czajniku, przygłuszyła monolog Grażyny. Czyżbym nie lubiła własnej wnuczki... - ... pierwszej chwili. Ta jedna myśl w pustej, wyziębionej zmęczeniem głowie załomotała nowym bólem i strachem.
- Niteczko! - zawołał głośno, jakby nie miał... - ... wyjdzie stamtąd? Jak przed smoczą jamą. Naraz z czeluści tych załomotało i raźno wychodzić poczęła na Żabią czarna stonoga, najeżona kolcami...
- ... na uśmiechniętą skromnie twarz tego pana. "Boże, poznałem prawdziwego poetę!" - załomotało coś w nim. Nie znał wprawdzie żadnego wiersza tego autora...
- ... cześć...
- Ach, Wermel, choć ty jeden nie pochlebiaj mi..."
Raptem załomotało u drzwi wejściowych. Weszli studenci, Dziadzia i Zygmunt. Byli bardzo... - ... zadyszana i przepraszając za spóźnienie, zjawiła się Anna.
Serce mi załomotało i bardziej się spłoszyłem, niż uradowałem. Co
prawda, na chwilę... - ... głos. Puchacz zahuczał głucho raz i drugi. W krzakach coś załomotało, rozległ się cichy pisk. Jakie:
wielkie ptaszysko, może ów ponuro... - ... dziś światło dnia.
Nie skończył jeszcze, gdy na kamiennej posadzce załomotały głuche kroki. Do izby wszedł gdański kat w czerwonym kapturze... - ... szyi, poczuł ucisk kciuka na tętnicy. Pod czaszką Nocnego Śpiewaka załomotały ciężkie młoty. Rozpaczliwie kłuł nożem raz za razem, zdając sobie...
- ... przy kręgosłupie...
- Psiakrew. Co więc mam zrobić?
- Zachować ciszę. Wracają.
Załomotały kopyta, ktoś przeszywająco gwizdnął. Ktoś wrzeszczał, nawoływał, rozkazywał komuś, by... - ... polu srebrnym.
- Kauffung - mruknął znowu Tassilo. - Ki diabeł?
O most załomotały podkute kopyta, wjechali nań następni trzej rycerze. Za nimi, zaprzężona...