zadźwięczeć
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... po grzbietach i włosy dębem na głowach stanęły.
- Zabity! Zabity! - zadźwięczał donośnie głos Jana Ślązaka.
- Zabity! - zahuczał tłum. - Bazyliszek zabity! - Wichrem... - ... alkoholowych uczuć Zygmunta, zadrgał słowiański gen rzewności, sentymentalna nuta upojenia zadźwięczała w sercu niczym dumka nad powolną rzeką myśli. Zawsze tak...
- ... to powiedzieć?
Zacisnąłem pięści i byłem gotów, jakby w uszach zadźwięczała mi trąbka, bracie, do bitwy nadszedł czas!
Wiedziałem, że nie... - ... nakrycia głowy, powiedział mocnvm głosem:
- KAPITAN DZIĘKUJE KOMPANII HONOROWEJ!
Znów zadźwięczała tradycyjna gwizdawka bosmańska. Olbrzymia postać kapitana schodzącego z trapu w...
- ... skamieniały, porażony takim obrotem rzeczy, i - znienacka odezwał się głos, zadźwięczało jedno tylko słowo o potędze dzwonu.
- Basta!
Watażce czub zjechał... - ... słowo. Wypowiedziane w potoku innych utonęłoby, a w ten sposób zadźwięczało.
- Można przyjąć, że jesteśmy kolegami po piórze - podjął Niemiec i... - ... z dołu przeszedł w nieregularny hałas - zabrzęczały widelce i noże, zadźwięczało szkło. Romek ostrożnie zbliżył się do okna. Ujrzał wielką salę...
- ... Kefasie... Już odchodzę...
- Gdzie chcesz iść, Pawle? - w głosie Piotra zadźwięczało zdumienie. - Gdzie
chcesz iść? Dlaczego?
- Ja wiem - Paweł łamał się... - ... łopaty, szpadle, jakieś worki, chyba z cementem, skrzynki z piwem. Zadźwięczało szkło. Po chwili podjechał następny samochód, niebieski ził, zatoczył koło...
- ... na plafonie i przepięknie rzeźbioną drewnianą kazalnicę barokową. Zagrzmiały organy, zadźwięczały srebrzyście dzwonki i zażywny ksiądz proboszcz wszedł dostojnie w towarzystwie...
- ... porządnie zasłane; w hibernatorze panował doskonały, normalny ład. Kilka razy zadźwięczały instrumenty, lekarze poszeptali, nareszcie Sax powiedział, odchodząc od stołu:
- Nic... - ... tego ostatniego...
Drzwi sieni skrzypnęły przeciągle, a na podłodze kuchni zadźwięczały kroki.
- Witaj, mężu konsularny! - krzyknął przez zamknięte drzwi Hubert.
Drzwi... - ... wybiegł z pokoju. Szybki w starym kredensie, tym w sieni, zadźwięczały, jakby ktoś uderzył o metalowe blaszki. Na strychu sapnęło. Prawdą...
- ... menażkę ze swojego plecaka i zarządził:
- No to jemy, panowie! Zadźwięczały menażki. Zazgrzytały niezbędniki. Zapachniało bigosem. Grzela otworzył konserwę i rozdzielał... - ... rzędy zębów błyszczały w ustach, zdawało się, że kłapnęły, niemalże zadźwięczały. - Bo powinni dać znać; czy przyjdą. Prawda, że powinni? - Skierowała...
- ... znajomej sypialni widać było wezgłowie staroświeckiego łoża. W mojej pamięci zadźwięczały słowa: "Co ty robisz, głuptasie? Czy nie widzisz, że będę...
- ... ósmy
Jak zwykle, o godzinie ósmej zagrały drzwi, zadudniły kroki, zadźwięczały półmiski na bufecie, a potem zrobiło się cicho skąpe światło... - ... koncertował w Moskwie...
Od tego czasu z jeszcze większą siłą zadźwięczały na Homelszczyźnie pieśni. We dnie przy pracach w polu, wieczorami... - ... musisz tego drugi raz powtarzać. Cześć!
Chwyciłem płaszcz i wybiegłem. Zadźwięczały w kieszeni klucze. Więc zawróciłem z klatki schodowej i bez... - ... zasłon. Zobaczył pochylającą się nad nim czekoladową twarz Gudrun, łagodnie zadźwięczały koraliki.
Przyłożyła mu termometr do skroni, a potem powiedziała, że...
