zamglony
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... oblewające białą ścianę kajuty: obraz szary, jak usypany z popiołu, zamglony i zawieszony w nieokreślonej odległości. Zamknął mimo woli powieki i...
- ... potraktowane poważnie. Bo też i Czarny Las, gęsty, mokry i zamglony kompleks buków, cisów, olch i grabów, bardzo poważnie się prezentował...
- ... Giżycko latem. Pociąg pędzi łukiem po brzegu Niegocina, na prawo zamglony błękit i żagle, na lewo zmęczona upałem zieleń. Z wiaduktu...
- ... się, oparłem się
łokciami o parapet okna, za którym stał zamglony jesion.
Parapety były głębokie, na miarę grubych murów.
Wygodne do...
- ... na kanapie i jął wdziewać buty. Postękiwał i patrzał w zamglony poranek za oknami. Wreszcie zapytał:
- Panie Józefie, co byś pan... - ... Leżał, nie próbując poruszać żadną z kończyn, a w jego zamglonych bólem oczach niewiele było przytomniejszych błysków.
Kiernackiego mile zaskoczył słaby... - ... wróble. Pod ścianą wygrzewał się wilkowaty pies o schizofrenicznym spojrzeniu zamglonych, półotwartych oczu. Spokojne przedpołudnie wielkiego miasta... Gdyby nie odległe łomotanie...
- ... przystanku tramwajowym. Jakiś staruszek, wsparty na kiju, rzucił nań spojrzenie zamglonych oczu. Elegancka pani z kilkunastu paczkami w ręku raz po...
- ... wierzeń. Właśnie sceny nadrealnych wizji, gdy błąkająca się nocą po zamglonych łąkach naga Magdalena prowadziła konia za uzdę albo przybiegała do...
- ... a matka udawała, że się zastanawia i szuka w pamięci zamglonych wydarzeń. Urywanym, ściszonym głosem zaczynała opowiadać o wojennych lazaretach, w...
- ... w listowie drzewa zdawało się drzemały jeszcze w cichym, chłodnym, zamglonym powietrzu. Od czasu do czasu małe kulki jakichś szałasów czy...
- ... i życia,
Trędowaty, przed którym zamyka się drzwi,
Szukam w zamglonym lustrze własnego odbicia,
Rysów twarzy, rumieńców, uśmiechów i krwi.
Co... - ... przypominały Paryż). Jednocześnie obsesyjnie podkreśla realizm "swoich pisarzy". Pisze o "zamglonym, choć realistycznym" opisie wydarzeń u Rotha, o "osobliwym stopie nierzeczywistego...
- ... u nas. W "Apolinarym".
Stare brunatne oczy kardynała, o spojrzeniu zamglonym, skoncentrowały się na mojej osobie. Patrzał na mnie przez moment... - ... w
inne, złamane, niknące odcienie, a także zieleń w oddalonym, zamglonym
horyzoncie perspektywy przestrzeni.
Widok z okna to także przemiany następujące... - ... był na ścianie. W tej nieruchomej, przykucniętej pozie, z wzrokiem zamglonym. i z miną chytrze uśmiechniętą trwał godzinami, ażeby z nagła...
- ... najcudowniejszym lekarstwem, znanym nieszczęsnemu człowiekowi - nadzieją.
Adaś patrzył na list zamglonym spojrzeniem.
- Czy to się da przetłumaczyć? - spytała panienka.
- Tak, tak... - ... czy wolę nie wiedzieć? Czy wygodniej mi z tym zaciemnionym, zamglonym życiorysem człowieka, który kiedyś, w dzieciństwie był mi taki bliski...
- ... Ale to też do mnie nie dotarło. Żyłem w dziwnym, zamglonym świecie, pełnym koszmarów. Znów walczyłem z syrenami, tonąłem w ciemnych...
- ... po karabin.
Ojciec postąpił krok naprzód.
Człowiek w mundurze tocząc zamglonym spojrzeniem, odezwał się do Alberta wahająco: - Albert, nieprzepisowo...
- Durniu! Czekasz...
