zdrętwiały
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Młódki tak ślepe jak pomiot zwierzęcy
Lub jak twe dłonie zdrętwiałe ze strachu
Dedykacja: A.J. Wieczorkowskiemu
WIECZÓR AUTORSKI
Sam - im... - ... szept.
- Napiszcie... wracam... uśmiechnięta.
Drzwi skrzypnęły, doktor odciągnął Martę, opuściła zdrętwiałe ramiona, tuż koło jej policzków przesunęły się czyjeś buty... Znowu... - ... Nie daruję, jak Boga kocham, nie daruję - mamrotał Rubin, rozcierając zdrętwiałe ramiona.
- A co im zrobisz? Śmieszny jesteś, wiesz? Boże, jaki... - ... aż do nowych podniesień.
Przed niebieskim przysionem złożę
Nasze białe, zdrętwiałe kości -
Umiłuj nas, umiłuj nas, Boże,
Naucz się od człowieka...
- ... Wytężam słuch w ciemności, by głos, co mnie dolata,
Przeszył zdrętwiałe kości -
Już od dwunastu ocknień przebywam w samotności
Bez wieści... - ... strun choć czworo -
a tak, na wronią chwałę,
siedzą czarne, zdrętwiałe
in saecula saeculorum.
Nocne niebo już kwitnie,
wszystko świeci błękitnie... - ... tak źle!"
Chciał zagwizdać ulubioną piosenkę "Ri -fi -fi", ale zdrętwiałe szczęki i skołczały język odmawiały posłuszeństwa. Były jak z drewna... - ... i uroczystą melodię marsza żałobnego. Z wysiłkiem, uginając w kolanach zdrętwiałe nogi, poszedł wolno w stronę alei. U wylotu jej, przy...
- ... mogę ci się przydać, tak? - mruknął Jaskier do Geralta, rozcierając zdrętwiałe od więzów nadgarstki. - To teraz już wiesz. Moja sława mnie...
- ... słuchać. Skóra piekła od słońca, nogi i ręce były jak zdrętwiałe.
- K'meted dy hteh - powiedziałam naraz bezwiednie zachrypniętym głosem. Drętwota ustąpiła... - ... na piasku, miał go pełno we włosach, na
policzku i zdrętwiałej jak w nocy lewej ręce. W zaciśniętej
prawej dłoni trzymał... - ... I wtedy wreszcie się obudził.
Leżał na boku, na lewej, zdrętwiałej ręce. Po
twarzy ciekły mu łzy. Był odkryty i przemarznięty... - ... chce. To koszmarnie trudne. A cóż dopiero powiedzieć o rodzinie, zdrętwiałej z bólu po świeżej śmierci, która ma do tego dodawać...
- ... niezdarnie zsunąłem się po skrzydle i padłem jak podcięty kłos. Zdrętwiałem tak straszliwie, że nie byłem w stanie chodzić.
Pożeracz Chmur... - ... miejscu, żeby ją łatwo znaleźć, no i zgubiła mi się.
Zdrętwiałem - był to czwarty z kolei PIN, który dotychczas udało się... - ... paraliż... a nawet śmierć. To jest mózg. Wszystkie ośrodki dyspozycyjne.
Zdrętwiałem od tych perspektyw - ale silniejsze niż lęk było wzruszenie: "żona... - ... uporała się ze swoim zadaniem i zażądała dowodu osobistego żony. Zdrętwiałem, ale dowód na szczęście miała. Moja radość nie trwała jednak...
- ... przytuliła się do jego nóg obejmując je rękoma.
Serce chłopca zdrętwiało i zamarło na chwilę. Nagle zrozumiał.
Pochylił się i porwał... - ... rzeczy widział, nikt mu nie przeszkadzał,
nic mu też nie zdrętwiało za bardzo. A rozdartej koszuli
nie musi zaraz pokazywać. Jutro... - ... Nie lubię takich jatek. Rzygać się chce.
Alek milczał. Stał zdrętwiały i zapatrzony, urzeczony siłą Jerzego. Całym sercem i podziwem był...
