zmącenie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Wiedziałam dlaczego. Tamten nikły cień znowu powrócił do oczu i zmącił ich przeźroczystość.
- Będzie ci bardzo trudno, Zuzo, utrzymać się w... - ... także na aukcji za ponad 100000zł. Radość z udanej transakcji
zmąciła mu zapewne wiadomość z rynku aukcyjnego, jaka niewątpliwie
dotarła do... - ... przeleciały nade mną i popłynęły dalej, zapewne wzdłuż drogi. Panika zmąciła im umysły! Wykorzystałam to natychmiast, nie mogli mnie w tej...
- ... mężów - królów, hetmanów, statystów...
- Cóż to jest właściwie - naród polski?
Zmąciła się uczona myśl Lelewela...
Niby że to chcieli, aby mówił...
- ... Powiedziała jeszcze:
- Musisz dbać o zdrowie... Adasiu.
Wtedy twarz Adama zmąciła się, targana przez uczucia zbyt silne na niedołężne ciało. Mruknął... - ... naród polski? - zdumiał się nagle.
Dziwne pytanie... Uczona myśl Lelewela zmąciła się chwilę - Któż, jak nie on właśnie, historyk znakomity, badacz... - ... identyfikacji, ale też i z tej przyczyny, że szaleńcza zazdrość zmąciła mu jasność spojrzenia. Po niesłychanie długich wiekach osoby oderwały się...
- ... gdyby ptactwo różnobarwne zatrzepotało się niespokojnie w
gęstwinie krzewów i zmąciło spokojną powierzchnię wód, nie
zdziwiłbym się, gdyby za oknem zamajaczył... - ... wyniszczyło tak dalece
ojcowizny, która jest wspólnym dobrem ludzkości, nie zmąciło
umysłów i nie obniżyło tego, co
wzniesiono. Nawet wiedza straciła... - ... je treścią. W ostateczności stwierdza się, że zabójca jest niepoczytalny. Zmąciło mu mózg. A skoro tak - to jest przyczyna. Niepojęta - ale...
- ... by ten rozdział zatytułować "Dziecko szczęścia". Szczęścia, którego nic nie zmąciło. Ani to, co już mogło je przygasić - rozwód rodziców, ani...
- ... Nie omieszkał też ów portier wziąć dla siebie honorarium.
Nie zmąciło to jednak naszych .miłych wrażeń z pobytu na Kurpiach i... - ... koło,
Aż się stało popod ziemią huczno i wesoło!
Aż zmąciły się rozumy Świdrydze Midrydze,
Jakby wicher je rozhulał na wiatraka... - ... poza tym był mimo pozorów dość nieśmiały i te zwierzenia zmąciły mu zupełnie w głowie.
- Może ja już pójdę.
Kosińska spojrzała... - ... wodzie: już-już niknął tańczący pławik, aby, łysnąwszy naraz łuską, zmąciwszy wodę, po chwili wynurzyć się na powrót.
Nagle, z góry... - ... różami, a nie szpitalem.
Wypadłam na korytarz. Panowała niczym nie zmącona cisza. Czyżby pojechali na górkę beze mnie? Przestraszyłam się. Zaczęłam... - ... moment swoją pracę, pilnie nasłuchując. Jednak wokół panowała niczym nie zmącona cisza. Przywidziało ci się coś, stary - powiedział sam do siebie...
- ... twarzy jaśnie oświeconego księcia Czartoryskiego?
Gdzież jeszcze?
Wola rewolucyjna narodu?
Zmącona myśl Lelewela pracowała, dziwnie ociężale Lecz tamte słowa nie przestawały... - ... na każdym jej
odcinku. Zaś chronologia sukcesów (albo klęsk) jest zmącona przez
emocje, z jakimi je przeżywamy. Nawet jeśli skrupulatnie liczymy... - ... nie zauważali Jej Wysokości. I dobrze. Prywatność Królowej pozostawała nie zmącona niezdrową ciekawością niższych sfer. A i sfery niższe nie były...
