zmącenie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... kopytem Dusiołka przetrącić,
Zanim zdążył mój spokój w całym polu zmącić!
Rzekł Bajdała do wołu:
Czemuś skąpił mozołu?
Trzebać było rogami... - ... gdy płynie, gdy jest go tak dużo, by pamięć mogło zmącić, oczyszcza jednak przedpole myśli, na którym zwykle harcują "jeźdźcy Apokalipsy...
- ... rytualnego mordobicia! (F 239) A na dodatek - jakby chcąc wszystko zmącić - nie przestaje (od F 236) marzyć o Zosi!
Bohater działa... - ... w gazetach rzeczy takie ukażesz, lud myśleć zacząć gotów, praworządność zmącić albo zgoła wszelkich rządów się wyrzec, jako ten lud wyspiarski...
- ... ma, ujrzał ją na kanapie...
- Tośmy go tym razem gruntownie zmącili - powiedział Paweł z nadzwyczajną satysfakcją.
Miałam potworne wyrzuty sumienia. Gdybym... - ... w głąb tego "mojego" lśniącego mieszkania, w głąb tego domu zmącił coś i zohydził. Apartament stawał się pod tym spojrzeniem coraz...
- ... rajdu i można było zwinąć pekac.
Spokojny rytm pracy sędziego zmącił nagle samochód, który z piskiem zatrzymał się przed stolikiem. Sędzia... - ... smugi zawieszone w powietrzu, niebieskie ponachylane płaszczyzny, które tamten przejściem zmącił, zrozumiał, że stało się coś ważnego.
- Przyszedłem po swoje listy... - ... Wzmógł się niepokój Kazimierza i począł pętać kroki.
Cień podejrzenia zmącił mu myśli - - Wrócę! - zjawiła się chęć na wpół świadoma, związana... - ... błękitu,
Zaszeleścił miękką sierścią z aksamitu,
A ogonem, złotem dzianym, zmącił morze,
A wąsami pokłuł kwiaty na ugorze.
Przybiegli ludzie co... - ... przemknął po bladej twarzy profesora. Zdawało się, iż cień zakłopotania zmącił mu głębokie, nieodgadłe źrenice, gdy podniósł je i utkwił na...
- ... żadna chmura nie zaćmiła nieba nad Tobą, żaden wiatr nie zmącił ciszy i spokoju na Twej drodze. Pani, słowa moje nie...
- ... tak się nie stanie, więc nawet ów dramatyczny wykrzyknik nie zmącił w mej pamięci obrazu mojej niebieskookiej, blond mamy, jako osoby...
- ... spadające z
nieba. Powiał gwałtowny wiatr i w mgnieniu oka zmącił powierzchnię
morza. Burza rozpętała się na dobre. Lunął deszcz. Wilmowski... - ... do osaczenia radcy w sprawie niewielkiej zaliczki, kiedy senny nastrój zmącił telefon.
Mówił Pereira. Zdarzyło się to po raz pierwszy. Tereya... - ... krzyknęłam w panice.
Serce nagle zabiło mi w gardle, popłoch zmącił umysł. Strzelać do nich...?
- Pistolet! - wrzasnęłam. - Gdzie masz pistolet?
Diabeł... - ... znana, choć dość pechowa tramwajowa doliniarka.
Czas złamał jej plecy, zmącił umysł.
Wiedzie z sobą przyciszony, zawzięty spór, bije laską o... - ... li tylko wybrykiem nieokiełznanej natury.
Rzut oka na kartę dań zmącił jednak me jadowite przypuszczenia, bowiem podczas lektury zauważyłem błysk kupieckiego... - ... się wreszcie spokój, którego nikt nie przerywał.
Dobre samopoczucie Francji zmącił natomiast, być może, arcybiskup Paryża Jean-Marie Lustiger. Kardynał poprosił... - ... zostawiając go nad rozmazanym, nieostrym widoczkiem z wakacji
na wsi.
Zmącił wodę pacyną gliny, dorzucił splunięcie,
zszedł niedbale na ścieżkę. Stała...
