zmącenie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... nie starczyło, mowy nie ma.
Z uczuciem błogiego szczęścia, nieznacznie zmąconego niepokojem, wyciągnęłam z siatki święty atlas. Do dyspozycji miałam dwa... - ... tego, że aktorstwo komediowe wymaga pewnego tupetu, pewności siebie, nie zmąconego niczym przekonania o własnej doskonałości pozwalającego zdominować towarzystwo, zwrócić uwagę...
- ... by dał, by jeden z takich potworów wynurzył się ze zmąconej rzeki i zeżarł raubrittera razem z jego ryżogniadym ogierem.
- W... - ... przebłyskiwać poczęło słońce. Wiatr ścichł zupełnie. Wśród tej niczym nie zmąconej ciszy dojrzał naraz Szczukę.
Wszedł zapewne na wykopaną z dołu...
- ... pozwalały, by je uciekająca woda zabrała ze sobą, ukryła w zmąconej głębi.
Nachylił się uparcie próbując je pochwycić, ale nawet przykryte... - ... czerpała z tej bliskości jakąś niezrozumiałą ulgę. Dostrzegłam, jak jej zmącony błękit odzyskuje przezroczystość. Znowu poklepałam ją po ręce. I to...
- ... kto opowiada Ferdydurke, jest na pewno wielokształtny i przede wszystkim zmącony, rozchwiany, pozbawiony paszportowej tożsamości. Sprawi nam też zapewne trochę kłopotu...
- ... Kredens sczerniał zupełnie, szkło jednak zachowało pierwotny kolor, prawda, że zmącony, ale jeszcze czytelny. Żadne tam smocze ślepia. Były również i...
- ... że ból, który przed chwilą wypełniał mu piersi, został nieprzyjemnie zmącony i jakby wtłoczony gdzieś głębiej - płakać mu się już nie...
- ... już by mnie zwęszyły. W ogrodzie panował jednak niczym nie zmącony spokój.
Przecisnąłem się przez dziurę w ogrodzeniu, potem przedzierałem się... - ... ani jeść ostrych potraw, gdyż węch nie może być niczym zmącony. Wąchając śmierdzące próbki, komentują czy i kiedy zaczyna cuchnąć i...
- ... kipi i gotuje się, lecz coraz więcej na niej białych, zmąconych pian, więc tu już zapewne płytsza. Wreszcie któryś z topielców...
- ... trudno, będę strzelać do tyłu z tych karabinów maszynowych. W zmąconym paniką umyśle mignęła mi wizja armaty. Po czym przypomniałam sobie...
- ... to coś najgorszymi słowy aż do chwili, kiedy w moim zmąconym atmosferą umyśle błysnęło wreszcie olśniewające światło. Dobry Boże! Przecież te...
- ... pokrycie tapczanu, wreszcie odezwała się. Mówiła wolno, spokojnie, głosem nie zmąconym gniewem ani rozdrażnieniem:
- Dobrze więc. Skoro nie może być inaczej... - ... na razie pewien, do czego ów nóż ma służyć. Po zmąconym nieco umyśle skakały mu oderwane strzępy rozmaitych projektów. Chuligani powinni...
- ... i siedząc na kołyszącej się pode mną ławeczce z nie zmąconym niczym zachwytem patrzyłam na kolorystyczny cud, który jawił się przed...
- ... elegancją nabytą przy dobywaniu szabli, rosły, wysoki, z niczym nie zmąconym spojrzeniem i raptem uśmieszek zaigrał pod jego płowym wąsem, aż...
- ... z zetlałymi pasmami ciernistych chaszczy, kępami żółknących drzew. Pod niebem zmąconym, jak smugi dalekiego deszczu, niosły się welony lotnych pyłów i...
