Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
zmącenie
Znaleziono 99 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... nie starczyło, mowy nie ma.
    Z uczuciem błogiego szczęścia, nieznacznie
    zmąconego niepokojem, wyciągnęłam z siatki święty atlas. Do dyspozycji miałam dwa...
  • ... tego, że aktorstwo komediowe wymaga pewnego tupetu, pewności siebie, nie zmąconego niczym przekonania o własnej doskonałości pozwalającego zdominować towarzystwo, zwrócić uwagę...
  • ... by dał, by jeden z takich potworów wynurzył się ze zmąconej rzeki i zeżarł raubrittera razem z jego ryżogniadym ogierem.
    - W...
  • ... przebłyskiwać poczęło słońce. Wiatr ścichł zupełnie. Wśród tej niczym nie zmąconej ciszy dojrzał naraz Szczukę.
    Wszedł zapewne na wykopaną z dołu...
  • ... pozwalały, by je uciekająca woda zabrała ze sobą, ukryła w zmąconej głębi.
    Nachylił się uparcie próbując je pochwycić, ale nawet przykryte...
  • ... czerpała z tej bliskości jakąś niezrozumiałą ulgę. Dostrzegłam, jak jej zmącony błękit odzyskuje przezroczystość. Znowu poklepałam ją po ręce. I to...
  • ... kto opowiada Ferdydurke, jest na pewno wielokształtny i przede wszystkim zmącony, rozchwiany, pozbawiony paszportowej tożsamości. Sprawi nam też zapewne trochę kłopotu...
  • ... Kredens sczerniał zupełnie, szkło jednak zachowało pierwotny kolor, prawda, że zmącony, ale jeszcze czytelny. Żadne tam smocze ślepia. Były również i...
  • ... że ból, który przed chwilą wypełniał mu piersi, został nieprzyjemnie zmącony i jakby wtłoczony gdzieś głębiej - płakać mu się już nie...
  • ... już by mnie zwęszyły. W ogrodzie panował jednak niczym nie zmącony spokój.
    Przecisnąłem się przez dziurę w ogrodzeniu, potem przedzierałem się...
  • ... ani jeść ostrych potraw, gdyż węch nie może być niczym zmącony. Wąchając śmierdzące próbki, komentują czy i kiedy zaczyna cuchnąć i...
  • ... kipi i gotuje się, lecz coraz więcej na niej białych, zmąconych pian, więc tu już zapewne płytsza. Wreszcie któryś z topielców...
  • ... trudno, będę strzelać do tyłu z tych karabinów maszynowych. W zmąconym paniką umyśle mignęła mi wizja armaty. Po czym przypomniałam sobie...
  • ... to coś najgorszymi słowy aż do chwili, kiedy w moim zmąconym atmosferą umyśle błysnęło wreszcie olśniewające światło. Dobry Boże! Przecież te...
  • ... pokrycie tapczanu, wreszcie odezwała się. Mówiła wolno, spokojnie, głosem nie zmąconym gniewem ani rozdrażnieniem:
    - Dobrze więc. Skoro nie może być inaczej...
  • ... na razie pewien, do czego ów nóż ma służyć. Po zmąconym nieco umyśle skakały mu oderwane strzępy rozmaitych projektów. Chuligani powinni...
  • ... i siedząc na kołyszącej się pode mną ławeczce z nie zmąconym niczym zachwytem patrzyłam na kolorystyczny cud, który jawił się przed...
  • ... elegancją nabytą przy dobywaniu szabli, rosły, wysoki, z niczym nie zmąconym spojrzeniem i raptem uśmieszek zaigrał pod jego płowym wąsem, aż...
  • ... z zetlałymi pasmami ciernistych chaszczy, kępami żółknących drzew. Pod niebem zmąconym, jak smugi dalekiego deszczu, niosły się welony lotnych pyłów i...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego