znieruchomiały
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... zafalowały jak macki ukwiału. Ale tylko na moment, potem echinops znieruchomiał i znów zaczął przypominać wielką kępę bagiennej trawy.
Dwa ogromne... - ... New Caledonian" przesuwał się z wolna wzdłuż niego, aż wreszcie znieruchomiał,
rzucono cumy i opuszczono trap i za panem Hadałą schodziliśmy... - ... resztkami złoceń. Nocny Śpiewak otworzył księgę na pierwszej stronicy i znieruchomiał oszołomiony, wpatrując się w nią jak zaczarowany. Wszyscy, prócz Myszki...
- ... Lekki szmer przeszedł przez natłoczoną salę. Tłum zafalował westchnieniem i znieruchomiał. Któż nie znał tej melodii? Śpiewano tę piosenkę o płaczących...
- ... ścianę. Mężczyzna,
choć już wolny, upadł twarzą na posadzkę i znieruchomiał.
Wanyangeri porwał się na równe nogi i ostrze noża
skierował... - ... dłoniach. Ktoś się widać zjawił w drzwiach pokoju. Pan Puciałło znieruchomiał z twarzą zasłoniętą. Odzywa się przeciągły, nadąsany głos służącej. Pan...
- ... wydarzenia na Wyspie Szaleńca. Wirujący bączek wykonał ostatni obrót i znieruchomiał. Nie wiedziałem, że piraci zachowali się dokładnie tak, jak przewidywałem...
- ... się tam, rzucając i kopiąc w konwulsjach. Długo trwało, zanim znieruchomiał.
Hayn von Czirne odepchnął od kolan obracanego prądem trupa kusznika... - ... prawie siłą wetknął "Junaka" w usta Zenusia. Kajaki, raptownie uleczony, znieruchomiał obserwując eksperyment Krywki.
- No, Zenuś, teraz do siebie, pociągnij mocno... - ... się ogromnie zabawna. Zatrząsł się cały od tłumionego śmiechu.
Naraz znieruchomiał. Usłyszał bowiem, że w grocie ktoś się porusza, światło zakołysało... - ... jej ciele.
- Ktoś śpiewa.
- Mhm?
Uniósł kaleką dłoń, przekrzywił głowę, znieruchomiał; w takich chwilach nie wierzyła w jego człowieczeństwo.
- Posłuchaj.
Oparła... - ... I żeby zostawił bladą woń jaśminu.
Przypadłbym na kolana i znieruchomiał ze zgrozy,
A boską białość rozpięłyby przede mną brzozy.
CZEKANIE... - ... a ręce przewracały na stole papiery i ołówki. Wkrótce jednak znieruchomiał, brwi się rozbiegły, a twarz skamieniała. Ruchy rąk jego stały...
- ... w ostatniej chwili, o parę kroków, i chociaż przez sekundę znieruchomiał, całkiem się straciwszy, zdążył przecież uskoczyć w bok, ku ławkom...
- ... inżyniera. Szare, włoskie, dziurkowane, dobrze mu znane buty...
Naczelny inżynier znieruchomiał w drzwiach, porażony niepojętym widokiem, jaki pojawił się jego oczom... - ... upadła na glinianą podłogę sieni z cichym stuknięciem. Magwer znów znieruchomiał, przyłożywszy ucho do drzwi. Cisza. Pchnął lekko. Przestąpił próg i...
- ... obaj już czuli, że coś jest nie w porządku. Dąbek znieruchomiał z długopisem w dłoni.
- Ale się pan nie wpakował - powiedział... - ... zagłówku nie był wielki, ale wsparty łokciem o próg Rudźko znieruchomiał na moment. Sekunda. Tyle zabrakło. Gdyby zwyciężył odruch obejrzenia się...
- ... jestem Janą.
Już leciał do drzwi, aby zasygnalizować, gdzie jest. Znieruchomiał.
- Skąd ją znasz?! Ze schodów?!
- Nieważne.
- Dam pieniądze, mówiłem jej... - ... Nic się nie stało, tylko portret sekretarza podniósł się i
znieruchomiał w dawnej pozycji.
- Czy mógłbym panią prosić o korniszony?
- Dlaczego...
