Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
zrywać się
Znaleziono 215 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... sparzone palce -i nagle, jak gdyby go kto szpilką ukłuł, zrywał się i wybiegał na salę. W pewnej chwili wypadł na korytarz...
  • ... i przez tę słomkę wdmuchiwał w niego duszę, aż Judasz zrywał się, krzycząc, że żyje. Kiedy Tomasz był trochę starszy, Antonina i...
  • ... że zmniejszył się jakoby, schudł i skurczył. Niekiedy przez zapomnienie zrywał się z krzesła przy stole d trzepiąc rękoma jak skrzydłami, wydawał...
  • ... godziny beznadziejnej samotności. Podporucznik Hromadko palił kolejnego papierosa, podporucznik Kowalik zrywał się, przebiegał szybkim krokiem korytarz i kancelarię, odprowadzany zdziwionym wzrokiem pani...
  • ... z nimi ramię w ramię! Burzyć! Łamać! Mścić się!
    Pierre
    zrywał się wtedy nagłym podrzutem i przysiadał na tapczanie.
    Lecz chłodne, przejrzyste...
  • ... oddaliłem się w głąb łąk, przekraczając obszar
    jego czuwania, natychmiast
    zrywał się i zabiegając mi drogę,
    poszczekiwał, abym zawrócił. Tak samo gdyśmy...
  • ... się nie trzyma, żadnego plugastwa w nim nie ma.
    Stary
    zrywał się na każde stuknięcie, czy aby nie idą po Szczęsnego. Dni...
  • ... snem.
    Lecz spał nie dłużej niż pięć, dziesięć minut.
    I
    zrywał się odświeżony, gotów do akcji.
    Tę sztuczkę uprawiał wielki cesarz Francuzów...
  • ... o uwięzi i rozgniewany bezczelnością natrętnych owadów z groźnym szczeknięciem zrywał się na równe nogi. Wtedy rzemienna obroża wrzynała mu się boleśnie...
  • ... widok Marek ryknął śmiechem.
    - Widziałeś, żeby kiedykolwiek Szczęsny tak szybko
    zrywał się od stołu i biegł witać gości? - chichotała Klara. - Musi się...
  • ... się rękami, przy czym potrącał szklanki i rozbijał je, kasjer zrywał się z krzesła: - Jeśli będziesz tak bylejaczył, to ci cała pensja...
  • ... usług. "Kaziu, podaj mi chleb! Kaziu, podaj mi sól!" Kazio zrywał się, obiegał czasem stół i podawał. Po lewej, za Irenką, zajmowała...
  • ... bezpieczny. Na ziemi bywał przewrażliwiony. W czasie nocnych nalotów niemieckich zrywał się na lada odgłos syren i pierwszy pędził do schronu, on...
  • ... poskąpiło mu trudów. Zobowiązany przez subiektów do wykonywania posług domowych, zrywał się o świcie, zimą w głębokich jeszcze ciemnościach. Czyścił trzem panom...
  • ... Przez wiele godzin nie mogła uspokoić jego szlochu, w nocy zrywał się z wielkim krzykiem i przez sen żałośnie popłakiwał, a potem...
  • ... bo na każde uchybienie
    krowy, wobec któregoś z przepisów, nagle
    zrywał się i z wściekłym
    ujadaniem zawracał ją na właściwe miejsce.
    Mógłbym...
  • ... wciąż dudnił ostro, okropnie!
    Lecz głośniej ponad wszystko raz wraz
    zrywał się w kolumnie ochrypły rozdzierający krzyk -- Polacy!... Do broni!... Do broni...
  • ... jaka zaznaczała się tym właśnie stukaniem albo powolnym przyciskaniem klamki. Zrywał się i otwierał drzwi, ale za nimi nikogo nie było. Miał...
  • ... każdym razem czułem się
    wyróżniony, gdy Kruczek na mój widok
    zrywał się, skakał, obłapiał mnie
    za nogi, nie dając mi tej miski...
  • ... przesunęła mu się maska tlenowa, stoczył się kilkanaście metrów. Już zrywał się, aby biec, nie bacząc na potłuczenia, bo bał się, że...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego