zwidzenie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... dwu narodów i znaki wróżebne, jawa i sen, sen i zwidzenia, bajki i racjonalizm, podłości i wzniosłości - wszystko powinno by ożyć...
- ... jest przybliżeniem tylko: artyści rzadko halucynują tak przejrzyście i konsekwentnie. Zwidzenia Henryka tłumaczą się najjaśniej przez odniesienie do dramaturgicznej konwencji.
Kiedy... - ... dłoń, w imię jakichś tylko dla niej oczywistych racji? Niedobre zwidzenia, jakbym parła na oślep ku czemuś, czego jeszcze nie ogarniam...
- ... I te rzeczy, które, uważam, udały mi się, to były "zwidzenia" - takie mniejsze wizje. To jest przełożenie materii życia na jeden...
- ... przez równiny porosłe rzadkimi kępami drzew, obrazy niepostrzeżenie przenikały w zwidzenia, usypiał wdychając zapach suchych liści, wygaszonych ognisk i leciutki, ledwie...
- ... gubiąc, kobieta upadła.
- Ty biegnij - wyszeptała do syna.
Nieprzytomna, ze zwidzeniami Kurdiuka, legła w zimnej czeluści krzaków.
Gdzieś dalej na przodzie... - ... z dniem powszednim. Pełno w twórczości Białoszewskiego snów, przypuszczeń i zwidzeń. Ale są one umieszczone "na poziomie jawy". Sen nie dominuje...
- ... jego pieszej wędrówce z Bordeaux do domu, przez Alpy, gdzie zwidział mu się Dionizos... Albo o perypetiach markiza de Custine podczas...
- ... mnie kląskanie jej dłoni po
uklepanej ziemi.
- Chyba mi się zwidziało - powiedziała na usprawiedliwienie,
podnosząc ten swój cień znad ścieżki. - W... - ... ukazała się jakaś postać jasna na baszcie. - Pewnie wam się zwidziało.
- Na własne oczy widziałam.
-Myśmy też stąd spostrzegli -odezwała się... - ... Kroksztyn był morski konik, takem to nagle odczuł,
bo inne zwidziało się wszystko,
a świeca - biedna babcia uwięziona w kloszu,
wiatrowi... - ... czoła. Nie! Zimne zupełnie... Głowa nie boli... Więc co to? Zwidziało mi się czy jak?
Przeszedłem raz jeszcze wszystkie wozy!
Kiedym... - ... zgrai
wzorem Pana naszego, Jezusa Chrystusa, co mogłoby mi się zwidzieć, gdybym pozostał
wierny sobie, czyli obłąkany!
0, nie!
Za chwilę... - ... swój cień znad ścieżki. - W ciemności tak się nieraz lubi
zwidzieć.
Po paru jednak krokach znów ten cień jej gwałtownie się...
