łagodniej
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... sprawę pod niebiosa i wtedy twarz jego zmieniała się i łagodniała. W istocie był jednak introwertykiem i nosił w sobie nie...
- ... w końcu bezradnie spojrzała na Zygmunta.
- Nie przyjęli pani? - spytał łagodnie.
- Wiedziałam, że nic z tego. Już prawie rok jestem bez... - ... Łania odwróciła łebek
w ich stronę i patrzyła współczująco i łagodnie.
- Ucieszyli się! Powiedzieli, że dobrze, bo to obraza
boska takie... - ... końcu długiego ogona, przyzwoicie wyglądającego faceta.
- Bardzo pana przepraszam - powiedział łagodnie i smutno. - Czy mógłby mi pan przeczytać to, co tu...
- ... kiedy bierze mnie na kolana i odpycha obfitym biustem. Albo łagodnie upiera się przy dokarmianiu mnie ciastkami, na które już nie...
- ... omijając w ciemnościach stół, podszedł do tapczanu brata.
- Alek! - powiedział łagodnie.
Szloch Alka ścichł. Leżał z twarzą wciśniętą w poduszkę i... - ... a jeszcze bardziej rozwarte w zaciekawieniu, pełne świetlistej, wilgotnej ciemności, łagodnie zwierzęce.
Pochyliła się nad meduzą, dotykała jej ostrożnie czubkiem paznokcia... - ... idealnie to
samo miejsce!
Złoci się puszek.
Teraz go dostrzegam.
Łagodnie się złoci na gładkiej skórze.
- Ale podobno... - odzywa się Helena... - ... takiego jak "nauka" o literaturze mocno powątpiewam, by wyrazić się łagodnie) i na te aspekty tekstu jestem wyczulony.
Z kolei chciałbym... - ... I nie dlatego skazuję cię na ból, że nie wiem.
Łagodnie zapytał, dlaczego nie chcę, żeby rozwiódł się z żoną, a... - ... Potem wrócił przed kolana Wesołowskiego.
- Co mówili o ładunku? - zapytał łagodnie. Brązowe oczy, w których zabrakło już łez, patrzyły na niego... - ... o drugą kadencję. W ten sposób stworzony przez niego reżim - łagodnie określany jako monocentryczny, czyli zmierzający do pełnej kontroli nad wszystkimi...
- ... odprowadzić w ustronne miejsce, żeby było bez świadków, więc szedłem łagodnie jak baranek.
On jednak ku mojemu rozczarowaniu, zaprowadził mnie do... - ... Łarysie bez słowa i postanowiła ją uczesać, nie odzywając się, łagodnie sunąc grzebieniem i głaskając po włosach. W ten sposób udało...
- ... okno jakby lekko fosforyzuje - chyba od światła księżyca - jej fałdy łagodnie poruszane wiatrem układają się w ruchome, jasne smugi, w fantastyczne...
- ... w których igrały figlarne iskierki i powietrze, dużo powietrza - wilgotnego, łagodnie pieszczącego jasne krótkie włosy, relaksującego skórę, pozwalającego odetchnąć płucom.
Zmęczona... - ... ogromnej misy uwieńczonej zwałami ostro pachnącego zielska. Ocean wzdymał się łagodnie, przechylał, spychając wody ku wybrzeżom. Na horyzoncie prawie nieruchomo, żółte...
- ... się gniewnego odruchu.
- Chcesz jechać?
- Chcę być z tobą - tłumaczyła łagodnie. - Mam więcej czasu dla ciebie. Myślałam, że się ucieszysz.
- Dobrze... - ... kształtuje linię koryta rzeki.
Ławica[A] o kształcie podłużnym i łagodnie opadającymi brzegami powstaje za plosem, między środkiem koryta rzeki a... - ... pan w surducie stając pośrodku pokoju. Oczy jego spoglądały doprawdy łagodnie, a pulchny podbródek zwisał dobrotliwie między białymi różkami fatermorderów - - Tak...
