płaszczyźnie osi optycznej. Pozwala to określać położenie osi optycznych kryształów za pomocą obserwacji przechodzącego światła przez filtry polaryzacyjne (jak w przypadku stolika uniwersalnego mikroskopu).<br> Podczas przechodzenia strumienia światła przez lód następuje jego osłabienie. Wynika to z pochłaniania i rozpraszania, a także odbicia od powierzchni lodu, co opisano wzorem: I= = (1.A) IeŤd=, gdzie: I &#150; gęstość strumienia światła na powierzchni, I= &#150; gęstość strumienia światła na głębokości z, A &#150; współczynnik odbicia od powierzchni (albedo), d &#150; współczynnik ekstynkcji lodu. Współczynnik d zmienia się w zależności od długości fali, przy średniej wartości 0,05 cmŤ dla całego zakresu optycznego fal elekromagnetycznych