Polska wtedy nie istniała, kraj był jednym cmentarzem, mój majątek zaś składał się ze spodni i z koszuli oraz z życia, które udało mi się, w moim odczuciu, cudownie ocalić. Człowiek zachowywał się jak owad: starał się uratować.<br>Co nie wykluczało obłędu. Należałem wtedy do AK, nie wiedząc, że to AK; dowiedziałem się o tym dopiero z prac historyków... Nasz dowódca wezwał mnie i mojego kolegę Szymcia, wręczył nam kubeł czerwonej farby, o którą wtedy było trudno, i polecił malować: "PPR - Płatne Pachołki Rosji". Coś nas tknęło, nie wykonaliśmy tego, i Szymcio wymienił farbę, nie pamiętam na co, prawdopodobnie na wódkę