spędziłam zawieruchę wojenną. Stamtąd ewakuowano nas na czas boju do Ostrowii Mazowieckiej. Mieszkałam w trudnych warunkach, sypiałam w nogach łóżka ciotki Michaliny. Ten dom przy ulicy Słowackiego stoi do dziś. Potem wróciłam do Goworowa, skończyła się wojna, nadeszli Rosjanie. Dla mnie nastał czas nadziei, że z obozu koncentracyjnego wróci ojciec. Ale nie wrócił. Zostałam ja i Rysio - mój brat, ojciec Kuby Sienkiewicza. Później odnalazła nas stryjeczna siostra taty - Nina Pieńkowska z domu Sienkiewicz. Przyszła pieszo: nogi owinięte gazetami, za duże buty. Jej mąż zginął w powstaniu warszawskim, została z malutkim, dwuletnim dzieckiem. Po powstaniu wywieziono ją na roboty, wykupiła się za