Typ tekstu: Książka
Autor: Gałczyński Konstanty Ildefons
Tytuł: Poezje
Rok wydania: 1994
Lata powstania: 1928-1953
Autor: Gałczyński Konstanty Ildefons
Tytuł: Poezje
Rok wydania: 1994
Lata powstania: 1928-1953
dla niej
oddałem wszystko. I pustym.
Wyprztykany, banalny, nienowy
biegam po pustym domu.
Wietrze, wietrze sierpniowy,
wietrze, wzywam cię, pomóż!
Kurtyna
opada z jękiem
1949
TEATRZYK "ZIELONA GĘŚ''
ma zaszczyt przedstawić
ze zgrozą
sztukę wierszem i prozą
pt.
"SKUTKI GRY ORFEUSZA''
Osoby:
Dyr. Orfeusz & mnóstwo dzikich zwierząt
Motto:
"Orfeusz, syn Apollina i muzy Klio, grał tak pięknie i zawzięcie na
swoim instrumencie, że najdziksze zwierzęta słuchały go z przejęciem i
natychmiast oswajały się, że tak powiem, automatycznie.''
Prof. Bączyński
Słownik Mito-i-Angelologiczny.
Wydanie IV. Mogielnica. 1878.
Orfeusz
(w grocie):
Coś mi się widzi, że chce mi się coś zagrać. Co
oddałem wszystko. I pustym.
Wyprztykany, banalny, nienowy
biegam po pustym domu.
Wietrze, wietrze sierpniowy,
wietrze, wzywam cię, pomóż!
Kurtyna
opada z jękiem
1949
TEATRZYK "ZIELONA GĘŚ''
ma zaszczyt przedstawić
ze zgrozą
sztukę wierszem i prozą
pt.
"SKUTKI GRY ORFEUSZA''
Osoby:
Dyr. Orfeusz & mnóstwo dzikich zwierząt
Motto:
"Orfeusz, syn Apollina i muzy Klio, grał tak pięknie i zawzięcie na
swoim instrumencie, że najdziksze zwierzęta słuchały go z przejęciem i
natychmiast oswajały się, że tak powiem, automatycznie.''
Prof. Bączyński
Słownik Mito-i-Angelologiczny.
Wydanie IV. Mogielnica. 1878.
Orfeusz
(w grocie):
Coś mi się widzi, że chce mi się coś zagrać. Co
dla niej<br> oddałem wszystko. I pustym.<br> Wyprztykany, banalny, nienowy<br> biegam po pustym domu.<br> Wietrze, wietrze sierpniowy,<br> wietrze, wzywam cię, pomóż!<br><br>Kurtyna<br>opada z jękiem<br><br>1949</><br><br><div type="poem" sex="m"><tit>TEATRZYK "ZIELONA GĘŚ''</><br>ma zaszczyt przedstawić<br>ze zgrozą<br>sztukę wierszem i prozą<br>pt.<br><tit>"SKUTKI GRY ORFEUSZA''</><br><br>Osoby:<br>Dyr. Orfeusz & mnóstwo dzikich zwierząt<br>Motto:<br>"Orfeusz, syn Apollina i muzy Klio, grał tak pięknie i zawzięcie na<br>swoim instrumencie, że najdziksze zwierzęta słuchały go z przejęciem i<br>natychmiast oswajały się, że tak powiem, automatycznie.''<br>Prof. Bączyński<br>Słownik Mito-i-Angelologiczny.<br>Wydanie IV. Mogielnica. 1878.<br>Orfeusz<br>(w grocie):<br> Coś mi się widzi, że chce mi się coś zagrać. Co
