Bess to młoda dziewczyna o ponadprzeciętnej i nieco aspołecznej wrażliwości. Ta wrażliwość sięga daleko poza normę narzucaną przez twardych mieszkańców północnej osady. I oczywiście to jej wrażliwość, a nie twardość mieszkańców osady, staje się normą bronioną w tym filmie.<br><br> Bóg przychodzący do współczesnego świata musi się wydawać szaleństwem. Doznanie religijne Bess jest także upozowane na schizofreniczne rozdwojenie. Bohaterka filmu przychodzi do Kościoła i rozmawia sama ze sobą, dwoma głosami. Mówi własnym, naturalnym głosem, kiedy przedstawia swoje egoistyczne życzenia, a niskim, obcym głosem, kiedy to przemawia przez jej usta surowy i powściągliwy Bóg wspólnoty. Ten drugi, niski głos przemawia zawsze &lt;orig&gt;napominająco&lt;/&gt;. Wyjaśnia