możemy wyruszyć w tej chwili? '<br>- Oczywiście! - rzekł Adaś. - Gdyby jednak można przedtem... tak cokolwiek... Od rana nic nie mieliśmy w ustach...<br>- O rany! - wrzasnął Staszek. - Szostak, słyszysz?<br>Szostak dał już nurka do namiotu i grzebał w nim skwapliwie. - Trochę zamokło... - mówił zdyszany. - Czekolada... Chleb... - Zjadłbym i kamień - śmiał się Adaś. - Byle miękki. Najpierw nakarmił Francuza, potem sam machnął kilkakrotnie szczękami jak młody wilk.<br>- Teraz jestem gotów do najstraszliwszych czynów... W drogę, panowie! Czy pan będzie mógł iść o własnych siłach? - zapytał Francuza.<br>- Spróbuję. Jest mi bardzo przykro... - Mówić nie warto! - przerwał Adaś.<br>Wraz z Burskim ujęli go pod ręce i uszli