ZAWIERAM ZNAJOMOŚCI.<br>- A kto tam jeszcze z tobą siedzi, ze znanych osób?<br>- NIE MOGĘ CI POWIEDZIEĆ. TO TAJEMNICA.<br>- A możesz nam opowiedzieć o tym swoim wypadku?<br>- MOGĘ. TO BARDZO ZABAWNA HISTORIA. - Baata roześmiała się głupio. Zgromiłem ją wzrokiem. - JECHAŁEM DO CIOTKI, NA WIEŚ. ZIMA, MRÓZ 30 STOPNI. NAS W AUTOBUSIE CZWORO. Z KIEROWCĄ WŁĄCZNIE. BO TO OSTATNI AUTOBUS, 11 W NOCY. PRZEDE MNĄ SIEDZIAŁ PAN KAPITAN W MUNDURZE, MAŁY, ŁYSY. OBOK NIEGO, PO DRUGIEJ STRONIE, PANI NAUCZYCIELKA Z PODSTAWÓWKI; MIAŁA TAKĄ SPECJALNĄ, WYSOKO POSTAWIONĄ FRYZURĘ, NA LAKIER, BO SIĘ ZBLIŻAŁ SYLWESTER. ROZMAWIALI ZE SOBĄ, WIDOCZNIE SIĘ ZNALI. ZE STRONY PANA KAPITANA