wtedy w Indiach obracanego ręcznie wentylatora, gdyż obawiał się, że podmuch powietrza zdmuchnie "jego" komary. Gnębiły go roje dokuczliwych much, lał się z niego pot, od którego zardzewiały śrubki mikroskopu. Uporczywie krajał komary, oglądał ich żołądki. 20 sierpnia wziął na warsztat kolejną porcję owadów obżartych krwią chorego na malarię Husseina Chana. Był przygotowany na to, że będą to znowu oględziny bez sensacji, zmordowany upałem przystąpił jednak do tej narzuconej sobie samemu roboty. Pod mikroskopem znalazł się ostatni z setki komarów, kiedy zmęczone oczy uczonego dojrzały wreszcie to, co miało być ukoronowaniem pracy. Pisał potem: "A wtedy Anioł Przeznaczenia położył swe dłonie