w roku 1979: to był zupełnie inny język niż ten, z którym się wcześniej spotykałem w Kościele. Upraszczając: wiara osobista, chrześcijańska tradycja i zachowania społeczne istniały na zupełnie innych płaszczyznach i nie było między nimi związku; co więcej - te dwie ostatnie (tradycja i zachowania społeczne) nie miały żadnego odniesienia do Chrystusa, były zbiorem norm lub po prostu faktem historycznym. U Jana Pawła II to wszystko się organicznie łączy. Na czym polega ten fenomen?<br>Proszę nie traktować tego jako ułatwianie odpowiedzi, ale sądzę, że pierwszym inspiratorem tej niezwykłej syntezy jest Duch Święty, że jest to efekt przemedytowanego doświadczenia wiary. Zarazem jednak - jak