Dogen uznał medytację za najważniejszą formę praktyki, <br>krytykował 'zen wyciszone', wykazując, że 'natury buddy' nie można znaleźć <br>w 'bezruchu i wyciszeniu' (jap. jakumoku gyoen). Według niego medytacja <br>zen nie jest jedną z wielu form koncentracji praktykowanych w innych <br>szkołach buddyjskich, nie można jej także uznać za technikę dla początkujących <br>adeptów. Co więcej, Dogen twierdził, że medytacja zazen nie jest <br>w ogóle techniką czy metodą, ponieważ nie można jej traktować jako <br>sposobu osiągnięcia 'oświecenia', i dlatego krytykował także 'zen jako <br>oczekiwanie na oświecenie'. <br>Dogen podkreślał, że prawdziwa medytacja nie prowadzi do stawania się <br>'buddą', co najlepiej widać na przykładzie rozmowy Nanyue Huairanga (jap