gazety". Nie. "Zbój Madej" nie miał żadnych podejrzeń - pogłaskał się po łysinie i ruszył do Skoszyckiego.<br>Roman pozostał jeszcze w miejscu - nogi jego deptały czworobok słonecznego blasku, padającego przez okno na linoleum złocisty pył kłębił się wokoło czarnych spodni i butów, przewalał się poza świetlistą smugę i ginął w cieniu. Dalej, aż do końca sali, promienie rzucały na posadzkę skośne ekrany, na których słońce wyświetlało film z życia mikrobów.<br>Robak ukłonił się hrabiemu: - Poproszę, bo się zmieniamy.<br>Starzec podniósł głowę znad tygodnika i jakby zdziwiony obcym brzmieniem głosu, brzmieniem, które nie zgadzało się z młodym wyglądem kelnera usługującego na tym rewirze