do Historii Polski). Dlatego też wszystkie tragedie czy powieści Wężyka chcą być &#132;obrazem przeszłości, kluczem teraźniejszości, przyszłości zwierciadłem". Wszystkie też tworzą całość otwartą Władysławem (obrazującym drogę Łokietka do tronu), kontynuowaną Zygmuntem (podejmującym temat zdrady narodowej, przedstawiającym ostatni tryumf króla pod Płowcami i wejście na scenę młodego Kazimierza) i zamkniętą Daszkiem i Oksenią (zlokalizowaną podczas panowania Kazimierza Wielkiego). Dodajmy, że cykl ten naprawdę zakończy Wężyk dopiero dramatem Bezkrólewie I, obejmującym śmierć Kazimierza i zaręczyny Jadwigi z Jagiełłą.<br> Wszystkie powieści Wężyka są słabo fabularyzowaną relacją z wypadków dziejowych. Historia i fikcja nie zostały w nich zharmonizowane. Historyczność zredukowano tu do zewnętrznych rekwizytów