wyszedł szpakowaty mechanik. Przywitał się z dziennikarzem. <br>- Oliwa? Za godzinkę może pan go zabrać... <br>Zeszli na łąki. Szło im się raźno, niemal po harcersku. Ślepaki wypinały przeciw nim puszyste puklerze, pszczoły migały brzękiem pomarańczowym, widoczne i ciężkie od pyłków. <br>Dziennikarz bębnił rytmicznie o futerał aparatu fotograficznego. Hans spojrzał nań ukosem. "Dokąd on mnie prowadzi? Zapytać go wprost". <br>- Pan doktor... tu nie pierwszy raz... Czyżby zostało coś jeszcze do fotografowania? <br>- Trafił pan docent... ale mówiąc między nami... nie w dziesiątkę. Aparat? To strój. Ja ubieram się pod dziennikarza z lat pięćdziesiątych... czyli że aparat musi być widoczny. Takim mnie tu miejscowi ujrzeli