po zakończeniu trzymiesięcznego okresu próbnego - dyrektor nie chciał zostawiać w papierach żadnego śladu po swojej pomyłce kadrowej. Wezwał mnie na koniec drugiego miesiąca i powiedział:<br>- Nie chcę was tu już widzieć. Dostanie pan wynagrodzenie za ten trzeci miesiąc i proszę wyjechać, choćby jutro.<br>Wyjechaliśmy na dwie raty za kilka dni. Dźwigu na wyniesienie pianina już nie było - musieliśmy je sprzedać komuś, kto mieszkał w tej samej klatce schodowej, bardzo tego potem żałowaliśmy, ale nie było innego wyjścia. Wieczorem ostatniego dnia przyszli do nas w środku nocy trzej pracownicy kierownictwa.<br>- Zazdrościmy wam, że mogliście ot tak, wypiąć się na niego. I na