więc i forma skręcenia), jak i tensor energii-pędu. Jak zwykle w teorii grawitacji, na początku robimy zaałożenie co do postaci reperuz pewną liczbą nieznanych funkcji podlegających wyznaczeniu. Musi ono uwzględniać wszystkie założone symetrie rozwiązania (w tym przypadku symetrię sferyczną oraz stacjonarność). <br>Zakładamy rozwiązanie postaci <br>&lt;gap&gt;<br>Równania Einsteina (są to równania Einsteina, a nie Einsteina-Cartana, gdyż zakładamy znikanie skręcenia) w pustej przestrzeni to <br>&lt;page nr=122&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>Dwa pozostałe równania (a = 2 i a = 3 w (9.35)) spełnione są wtedy tożsamościowo. <br>Dyskusja wyboru stałej rs (tzw. promienia Schwarzchilda) poprzez porównanie tego <br>rozwiązania z równaniem Poissona wokół punktowej masy M i dowód, że rs = 2GM