podniósł pogięty aluminiowy kubek.<br>- Skąd pan zna moje imię? - zapytał Eliasz.<br>- To bardzo stare imię. Zawsze je znałem.<br>- Ale ja pana nie znam - powiedział Eliasz i chciał zresetować komputer, żeby jeszcze raz wejść w program. Cofnął rękę w ostatniej chwili. Zatrzymały go władcze, bystre oczy starego mężczyzny.<br>- Piję twoje zdrowie, Eliaszu - powiedział mężczyzna i przytknął do ust kubek.<br>Eliaszowi zrobiło się wstyd.<br>- Dziękuję panu - powiedział.<br>Milczeli, mierząc się wzrokiem, stary mężczyzna z ekranu komputera i chłopiec siedzący przy stole w hotelowym pokoju. Mężczyzna miał na sobie spraną do jasnego błękitu dżinsową koszulę. Nie nosił okularów. Jego oczy były wyblakłe jak jego