wezwania wojowników do wypowiadania wojny z błahego powodu. Każdy z nich miał swojego posłańca, a także wodza wojennego, który na czas wojny przejmował władzę i sprawował ją aż do ukończenia działań. Na czas pokoju wracała ona znów do rąk sachemów. Posłaniec, jak wynika z nazwy, przekazywał swemu plemieniu decyzje Rady. Europejczycy, którzy mieli możność zetknąć się z przywódcami Ligi, z podziwem mówili o ich mądrości i elokwencji. Ojciec Hennepin pisał o takim spotkaniu: "Senatorowie Rzymu nie prezentowaliby się godniej i nie przemawialiby z większym dostojeństwem i mocą aniżeli ci irokescy starcy". Rada zwoływana była na sesję tak często, jak dyktowały potrzeby