i przykrości. Po prostu uwziął <br>się na mnie.<br><br>Zdziwiły mnie słowa pana Kleksa, gdyż nie wyobrażałem <br>sobie, aby taki wielki człowiek nie mógł sobie z kimkolwiek <br>poradzić.<br><br>Pan Kleks, zgadując moje myśli, przybliżył się <br>do mnie i dalej mówił szeptem:<br><br>- Tobie jednemu mogę to wyznać, bo jesteś <br>moim najlepszym uczniem. Filip domaga się, abym przyjął <br>do Akademii dwóch jego synów. Powymyślał dla nich <br>nowe imiona, które zaczynają się na literę A, i grozi <br>mi, że w razie ich nieprzyjęcia odbierze nam wszystkie piegi. <br>W dodatku ostatnio zwariował i robi mi na złość <br>i nie przestaje się śmiać. Zobaczysz, że ta historia