staroislandzkiej wspólnoty krewniaczej można uznać za miarodajny dla tradycyjnego ładu społecznego innych ludów germańskich? W szczegółach - na pewno nie, ale w ogólnych zarysach - tak. W prawach Frostathingu, skądinąd najbliższych systemowi normatywnemu Islandczyków, udział w wergeldzie i zakaz zawierania małżeństw rozciągał się nie na pięć, a na sześć stopni pokrewieństwa. U Franków salickich przypadająca na krewnych bocznych część wergeldu dzielona była między bliższe i dalsze kategorie w proporcji 6 : 2 : 1; w szwedzkiej Westrogocji z kategorii na kategorię kwota do podziału malała o połowę, w Islandii mniej więcej o 1/3, podobnie jak w prawie Frostathingu, gdzie stopa degresji wynosiła 3 : 2