wobec kapitana, który za swymi plecami miał tylko jeden mały sztandarek? (s. 229) Ale IGNOTI NULLA CUPIDO... <br> Minęło już kilkadziesiąt lat od czasu, gdy nasze dwukominowe transatlantyki "Polonia", "Pułaski" i "Kościuszko", mające u szczytu swych pomalowanych na żółto kominów czerwone przepaski i tarcze ze znakiem kompanii żeglugowej: trójzębu z literami GAL, utrzymywały stałą komunikację na Atlantyku oraz między Rumunią, Palestyną i Grecją. W tamtych czasach "choroba kominowa" gnębiła nie tylko kapitanów, ale i załogi. W pociągu Gdynia-Warszawa rozmawiało ze sobą dwóch marynarzy. Jeden z nich, bardziej rozmowny i pewny siebie, stale akcentował, że jego statek ma dwie "pajpy" (tak wówczas