pojawia, uciekają na wszystkie strony, chowają się do pobliskich bram, unosząc swoje kosze z oscypkami, drewniane skrzynki, na których je stawiają, i torby z zapasem towaru. Strażnicy nadjeżdżają powoli, zatrzymują się przed brama i trwają tak przez minutę lub dwie. Po chwili rezygnują, a góralki niepewnie wracają na swoje miejsca. Gonitwa taka trwa cały dzień, rytuał ucieczki i powrotu powtarza się kilka, a czasem kilkanaście razy. Góralki zachowują się identycznie jak gangsterzy w czasach prohibicji, jak handlarze waluta z czasów komuny. Cała sytuacja jest absolutnie komiczna. Myśl, że owe sędziwe babiny w kolorowych chustach mogłyby ukrywać pod warstwa oscypków torebki z