wytycza kierunek rozbudowy, był synowiec Napoleona I, syn wspomnianej już przeze mnie królowej holenderskiej Hortensji, córki Józefiny Beauharnais, i brata Napoleona I - Ludwika, króla Holandii. Młody Napoleon uważał się za spadkobiercę idei wielkiego stryja. Obrał sobie nawet jego zawód - oficera artylerii. Starał się uchodzić za zwolennika wyzwoleńczych dążeń ludów Europy. Gotów był stanąć na czele powstania polskiego, zaproszony przez delegację polską. Zawrócił z drogi, gdy się dowiedział, że powstanie upadło. Był to rok 1831. (s. 32)<br> Kiedy sprowadzono prochy Napoleona I z Wyspy Świętej Heleny, mówił, że nie tylko prochy należy sprowadzić, ale i idee. Jednakże gdy, popierany przez bonapartystów, został cesarzem