rysów zaproponowanej nam koncepcji człowieka.<br><br>&lt;tit&gt;NEGACJA SUBSTANCJI&lt;/&gt;<br><br>Jedna z podstawowych negacji stanowiących samą istotę egzystencjalizmu to negacja Kartezjańskiego pojęcia substancji, stosowanego dotychczas dość powszechnie w opisie natury człowieka. Człowiek - wbrew Kartezjuszowi - nie jest "rzeczą myślącą". Przede wszystkim nie jest "rzeczą", a po wtóre "jego prawda" nie mieszka w jego myśleniu. Gwoli lojalności trzeba jednak powiedzieć, że negacja substancji szła daleko poza Kartezjusza. Jej wynikiem była rezygnacja nie tylko z Kartezjańskiego pojęcia substancji, lecz w ogóle z pojęcia substancji. W rezultacie tej negacji olbrzymią karierę robi pojęcie egzystencji. Słowo jakby ożyło, nabrało głębi znaczeniowej, stało się punktem krzyżowym nowych skojarzeń, a wreszcie