w którym wyrósł, nie był wielki. Najpierw Nowy Sącz, potem szkoła Kenara w Zakopanem, wreszcie studia w Warszawie, skąd też do wielkiego świata było wówczas daleko. Dopiero paryskie studia u prof. Ossipa Zadkine'a otworzyły przed nim na oścież drzwi sztuki współczesnej. Jednocześnie uświadomiły wartość własnego, "powiatowego" doświadczenia, któremu został wierny. Hasior sam zresztą wydawał się być zafascynowany tym zderzeniem &lt;orig&gt;modernizmów&lt;/&gt; i tradycji, ludowości i eklektyzmu zuniformizowanego świata. Gdy trafiał na szczególnie smakowity kąsek, budził się w jego oczach jakiś blask. - No, proszę tylko na to spojrzeć - mawiał w takich okolicznościach.<br>Poza sztuką jego ogromną pasją była fotografia. Zgromadził tysiące slajdów, które