Są to nie tylko te jakże liczne dane, przy których Chmielowski powołał się na rzymskiego "naturalistę", lecz i te, przy których nie wymienił źródła (np. opisy kamieni chernites i chrysolampis) lub nawet wskazał innego autora (np. dotyczące minerałów: achatek, hexaconthalithon i sagda).<br> Chmielowski uzupełnił częściowo dane o minerałach przepisane z &lt;hi rend="italic"&gt;Historii naturalnej&lt;/hi&gt; sięgając do niektórych dzieł autorów nowożytnych, głównie z XVI i XVII w. Widocznie jest jednak, że nie szukał on wiadomości naukowych, lecz prawie wyłącznie dykteryjek i historycznych ciekawostek.<br> Można tu dla przykładu zestawić dane, jakie Chmielowski zaczerpnął z dwóch dzieł, które wymienił w "Katalogu autorów". Tak więc z dzieła J