prezes Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy i Polskiego Pen-Clubu, wieloletni dyrektor teatrów warszawskich, założyciel Warszawskiej Szkoły Dramatycznej. Tej działalności organizacyjnej towarzyszyła równolegle niezwykle ożywiona twórczość pisarska recenzenta i krytyka, historyka literatury i teatru, wydawcy, bibliofila i bibliografa. W uznaniu zasług dla popularyzacji kultury i literatury francuskiej został odznaczony francuską Legią Honorową, jego wieloletnia i bogata twórczość pisarska została wyróżniona powołaniem go w r. 1937 na członka Polskiej Akademii Literatury.<br>Na obfite pisarstwo Lorentowicza złożyły się najróżniejsze gatunki wypowiedzi: studia, portrety i wrażenia o pisarzach francuskich publikowane w czasopismach i zebrane następnie w książce Nowa Francja literacka (1911) i o współczesnej literaturze