po raz pierwszy pojawił się w 1848 roku w niemieckim czasopiśmie "Die Volksstimme", później w książce Theobalda Buddeusa "Rosja i współczesność" (1851). W 1875 roku ukazuje się praca J. Samarina i F. Dmitriewa zatytułowana "Rewolucyjny konserwatyzm". Terminu tego używają F. Dostojewski, Ch. Maurras i Tomasz Mann w "Antologii rosyjskiej" (1921). Hugo von Hofmannstahl w mowie "Piśmiennictwo jako duchowa przestrzeń narodu" wygłoszonej w Auditorium Maximum uniwersytetu monachijskiego 10 stycznia 1927 roku mówił o "konserwatywnej rewolucji o rozmiarach nieznanych europejskiej historii. Jej celem jest forma, nowa niemiecka rzeczywistość, w której uczestniczyć mógłby cały naród". W 1941 roku w Nowym Jorku ukazała się książka