Typ tekstu: Książka
Autor: Ziomek Jerzy
Tytuł: Renesans
Rok wydania: 1995
Rok powstania: 1973
Autor: Ziomek Jerzy
Tytuł: Renesans
Rok wydania: 1995
Rok powstania: 1973
wielu jego następców - petrarkistów polega na tym, że - jak wszyscy humaniści - przyjmując regułę klasycyzmu i naśladowania mistrzów, za klasyczną już uważali literaturę w języku ojczystym - włoską literaturę okresu trecenta.
4. POETYKI HUMANISTYCZNE
Właściwa humanizmowi, jak każdemu prądowi klasycystycznemu, dążność do normatywizmu musiała doprowadzić do ponownego zainteresowania Arystotelesem jako autorem Poetyki.
Humanizm zrazu odwrócił się od tradycji Arystotelesa. Było to zrozumiałe o tyle, że na Arystotelesie właśnie wspierał się cały kunsztowny gmach średniowiecznej scholastyki. Był to jednakże Arystoteles znany łacińskiej Europie za pośrednictwem wersji arabskiej, która zniekształciła wiele problemów teoretycznoliterackich i estetycznych. Gdy więc rzucono hasło ad fontes - powrotu do źródeł, gdy
4. POETYKI HUMANISTYCZNE
Właściwa humanizmowi, jak każdemu prądowi klasycystycznemu, dążność do normatywizmu musiała doprowadzić do ponownego zainteresowania Arystotelesem jako autorem Poetyki.
Humanizm zrazu odwrócił się od tradycji Arystotelesa. Było to zrozumiałe o tyle, że na Arystotelesie właśnie wspierał się cały kunsztowny gmach średniowiecznej scholastyki. Był to jednakże Arystoteles znany łacińskiej Europie za pośrednictwem wersji arabskiej, która zniekształciła wiele problemów teoretycznoliterackich i estetycznych. Gdy więc rzucono hasło ad fontes - powrotu do źródeł, gdy
wielu jego następców - petrarkistów polega na tym, że - jak wszyscy humaniści - przyjmując regułę klasycyzmu i naśladowania mistrzów, za klasyczną już uważali literaturę w języku ojczystym - włoską literaturę okresu <foreign lang="lat">trecenta</>.<br><br>4. <tit1>POETYKI HUMANISTYCZNE</><br><br>Właściwa humanizmowi, jak każdemu prądowi klasycystycznemu, dążność do normatywizmu musiała doprowadzić do ponownego zainteresowania Arystotelesem jako autorem Poetyki.<br>Humanizm zrazu odwrócił się od tradycji Arystotelesa. Było to zrozumiałe o tyle, że na Arystotelesie właśnie wspierał się cały kunsztowny gmach średniowiecznej scholastyki. Był to jednakże Arystoteles znany łacińskiej Europie za pośrednictwem wersji arabskiej, która zniekształciła wiele problemów teoretycznoliterackich i estetycznych. Gdy więc rzucono hasło <foreign lang="lat">ad fontes</> - powrotu do źródeł, gdy
