w intencji jego rodziny. Również za darmo, nikt nie wspomina o żadnych pieniądzach. Potem czerwona farba z posągu Ganeśy tworzy na czole Maxa trzecie oko. Chodzą dookoła w przepisowym kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. Jest coraz bardziej oszołomiony kontemplacją Śiwy. Poprzez obcowanie z boskim absolutem przebija się niestety pytanie: "Ile będę musiał zapłacić Swamiemu za te duchowe rozkosze?"<br>Kiedy wychodzą w końcu na zewnątrz, zaprasza przewodnika na sok do knajpki, częstuje też papierosem. Swami nie jest aż takim ascetą, jak mogłoby się wydawać. I Max sam, bez pytania wręcza mu pięćdziesiąt rupii. Kupa forsy, która Swamiemu się nie należy, ale jest