sobie jednak inne jeszcze zadania: chce być powieścią środowiskową i przyznać trzeba, że pewne partie londyńskie i bombajskie są znakomite: celne, zabawne i istotne; chce być studium socjologicznym i stąd ciągłe pytanie, "jaką ideą jesteś?", stawiane Submisji-islamowi (odpowiedzią na nie jest opis politycznego zwycięstwa tej religii i portret złowrogiego Imama, w sumie więc: idea skuteczna, choć reakcyjna); chce być powieścią "magiczną" i "kalejdoskopową" w stylu Nabokova (kilkakrotnie wymienionego z nazwiska) i można by długo cytować nieoczekiwane skojarzenia, gry słowne i sytuacyjne oraz aluzje literackie, w jakie obfituje; a ponadto jeszcze chce być "radykalna" we wspomnianym wyżej sensie. Należą tu m